„Żołnierze! Nadchodzi wieczór wigilijny…” Wzruszający list bp. Galla z okazji Świąt Bożego Narodzenia

Gdy 100 lat temu państwo Polskie odradzało się po latach niewoli, kiedy społeczeństwo zmęczone wojną światową gotowało się na kolejny wysiłek, aby odrodzoną niepodległość wzmocnić i obronić, pierwszy biskup polowy Stanisław Gall, stojący od lutego 1919 roku na czele duszpasterstwa wojskowego otaczającego opieką polskiego żołnierza, w pierwsze Święta Bożego Narodzenia na swoim stanowisku wystosował list do powierzonych sobie żołnierskich braci. Dziś pragniemy przybliżyć Państwu ten wzruszający list.

Żołnierze!

Nadchodzi wieczór wigilijny, drogi dla serca polskiego, gdy więc pierwsza gwiazda wzejdzie na niebie i smuga światła w ciemnościach zajaśnieje, – i wasze serce żołnierskie żywiej uderzy, wspomnienia domu rodzinnego obudzą się w pamięci Waszej, a dźwięki kolęd w kościele śpiewanych odezwą się w duszy Waszej.

Dziś też jesteście, żołnierze, w ten wieczór wigilijny, zebrani w rodzinie Wam drogiej, a chociaż jedni z Wielkopolski lub Kujaw, drudzy z ziemi Krakowskiej i gór Tatrzańskich, inni z Mazowsza, z serca Polski – Warszawy, czy męczeńskich kresów ojczystych, wszelako u jednego zasiądziecie stołu i białym przełamiecie się opłatkiem, jako dzieci jednej Matki Ojczyzny. Jako rycerze Królowej z Jasnych Wzgórz Częstochowskich, jako jedna wielka Rodzina Rycerska.

A gdy trzymać będziecie straże nad Ojczyzną Waszą w ów dzień wigilijny, ty bojowniku polski, gdzieś wśród śnieżnych pól, lub głuchych lasów, daleko od stron Twych rodzinnych, to wiedz, że w tę noc Narodzin Jezusowych, Ty wartę honorową pełnisz u świętej stajenki Betlejemskiej, a usłyszysz może w duszy swej chóry anielskie, modły pasterzy proste a serdeczne, i Ty wraz z Mędrcami pokłoń się Bożej Dziecinie, módl się za Matkę Ojczyznę, za braci swoich – Rycerzy.

A kiedy północ już się zbliży i po kościołach naszych kapłani Mszę Pasterską sprawować będą, zacznie obchodzić Twe żołnierskie placówki Królowa nasza i matka, ta Częstochowska – ta Ostrobramska z Bożem Dzieciątkiem na ręku.

I pobłogosławi Dzieciątko Boże ofiarne Twojej służby, Żołnierzu i caryzmem wytrwania na dalsze straży Cię naznaczy.

Te słowa na dzień wigilijny przesyłam Wam, Żołnierze Drodzy, duchem się łącząc łamię się z Wami opłatkiem, i błogosławieństwem pasterskim Was umacniam: „ Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli” ( Łuk.II.14).

W dzień wigilijny
Roku pańskiego 1919
Stanisław Gall
Biskup Wojsk Polskich¹

Po blisko 100 latach od napisania tych słów, my nie musimy z bronią w ręku chronić własnych domostw i swojej kultury, której wówczas groziła nawała bolszewizmu. Jednak słowa te, kierowane przez biskupa polowego do żołnierzy, są aktualne również dziś, gdyż każdy z nas jest żołnierzem naszej Ojczyzny. Różni nas tylko pole, na którym prowadzimy walkę o wielką i dumną Ojczyznę. Jedni z nas prowadzą tą walkę za pomocą przysłowiowego pióra, inni pracując w swoich warsztatach pracy i dbając o zapewnienie bytu dla swoich rodzin, swoich dzieci, którzy będą tworzyć przyszłość naszej Ojczyzny.

Pamiętajmy w tych pięknych dniach, że nasi przodkowie gotowi byli poświęcić swoje życie dla zapewnienia nam niepodległej i suwerennej Polski, której wielu z nich nigdy nie doświadczyło pod batem okupanta i mamy wobec nich ogromny dług wdzięczności, a z zarządzania naszą Ojczyzną zdamy raport w przyszłym życiu również przed nimi. Nie będzie jednak tam tłumaczeń, że baliśmy się narażać na śmiech, szykany kosztem Ojczyzny, za którą w dziejach naszej historii tysiące osób ginęło i ponosiło najcięższe kary z nadzieją, że przyszłe pokolenie dożyje lepszych dni. A czy my swoimi wyborami dziś zapewniamy lepszą przyszłość dla naszych potomków?