W Muzeum Narodowym wystawa dzieł mistrzów polskiego malarstwa patriotycznego. Komentarz Jana Bodakowskiego [WIDEO]
W czasach gdy lewica próbuje zeszmacić sztukę, redukując ją do profanacji chrześcijańskich symboli czy wystawiania wypchanych zwierząt, wystawy przedstawiające prawdziwe dzieła sztuki są jak haust świeżego powietrza po wyjściu z bardzo dusznego pomieszczenia.
Zanim lewicowcy zepsuli sztukę, by stała się ich narzędziem do demoralizacji i intelektualnego okaleczani ludzi, artyści byli świadomi swego powołania do głoszenia piękna, dobra i prawdy. Dziś by zyskać profity z bycia uznanym artystą, trzeba być oficerem frontu ideologicznego lewicy i zatruwać ludzi brzydotą i patologią.
Kiedyś było jednak inaczej. Lepiej. Co doskonale ukazuje wystawa „Polska. Siła obrazu”, którą po prostu trzeba zobaczyć w warszawskim Muzeum Narodowym. Otwarta do 20 grudnia 2020.
Wystawa „Polska. Siła obrazu” to – jak informuje na swojej stronie Muzeum Narodowe – „wystawa malarstwa polskiego XIX wieku, prezentująca dzieła najwybitniejszych polskich artystów, m.in. Stanisława Wyspiańskiego, Aleksandra i Maksymiliana Gierymskich, Jana Matejki, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera, Olgi Boznańskiej, Józefa Brandta, Józefa Chełmońskiego, Ferdynanda Ruszczyca, Konrada Krzyżanowskiego, Jacka Malczewskiego, Wojciecha Weissa, Jana Stanisławskiego, Juliusza i Wojciecha Kossaków, Witolda Wojtkiewicza, Władysława Ślewińskiego, Artura Grottgera, Józefa Simmlera, Juliana Fałata, Zbigniewa Pronaszki. W sumie ponad 100 obrazów ze zbiorów własnych MNW oraz innych kolekcji krajowych”.
Wystawa „Polska. Siła obrazu” „opowiada o kulturotwórczej i mitotwórczej roli polskiego malarstwa w XIX wieku. To właśnie wtedy powstały dzieła, które nie tylko przedstawiały, lecz także kształtowały – wyobrażenia, myślenie i odczuwanie Polaków. Ekspozycja prezentuje zatem m.in.: obrazy podejmujące refleksję nad chwalebną i tragiczną historią Polski; eksplorujące kulturowe bogactwo odziedziczone po Rzeczpospolitej przedrozbiorowej, z jej etniczną, społeczną i religijną różnorodnością; dzieła powstałe z fascynacji folklorem; ikonografię powstania styczniowego i zsyłek; wybitne przykłady prac polskiej szkoły pejzażu; w końcu – świadectwa poszukiwania nowoczesnych form wyrazu u progu XX wieku, w duchu m.in. symbolizmu, nabizmu, protoekspresjonizmu, estetyzmu”.
Zobacz także: