A. i K. Żabierkowie: Stańmy w obronie Krzyża Świętego!

W roku 614 napadł na tereny Palestyny król perski Chosroes. Po zdobyciu Jerozolimy wywiózł on do Persji relikwie Krzyża Świętego. Wojna, która wówczas wybuchła zakończyła się ostatecznie zwycięstwem cesarza wschodniorzymskiego, kiedy w czasie triumfalnego wjazdu do Konstantynopola najdroższa relikwia chrześcijańska niesiona była przed zwycięskim wojskiem cesarskim¹. Rok później w 629 roku cesarz Herakliusz postanowił umieścić relikwię w bazylice Grobu Pańskiego. Według legendy, cesarz zaniósł drzewo Krzyża Świętego w skromnym stroju na górę Kalwarię (…) a wierni z pokorą szanowali to drzewo, na którem zbawienie świata wisiało².

Jak obecnie wygląda szacunek do znaku chrześcijaństwa, za który tyle tysięcy osób poprzedzających nas w drodze do nieba ponosiło śmierć, często w straszliwych męczarniach? W Polsce, gdzie w roku 2017 92% społeczeństwa określało się mianem katolików, w tym co dziesiąty uznawał, że jego wiara jest głęboka³ bez żadnego echa przeszła profanacja znaku wiary chrześcijańskiej, jakiej dopuścili się tzw. „obrońcy demokracji”, o czym informowaliśmy Państwa z końcem sierpnia⁴. Zapewne pojawią się głosy, że to była forma protestu etc. Dla wszystkich tych osób warto postawić pytanie dlaczego tzw. „obrońcy demokracji” nie wyrażają swojego protestu używając symboli związanych z judaizmem lub z islamem? Odpowiedź wydaje się prosta. Atak na żydów i islamistów odebrany zostałby jako przejaw ksenofobicznych odczuć, przez co medialne tuby tych organizacji miałyby trudną pracę, aby ukazać ich „walkę” z reżimem obecnym w Polsce. Dodatkowo wykorzystanie na manifestacjach symboli związanych z islamem mogłoby skończyć się oburzeniem tym zachowaniem radykalnych islamistów. Taka sytuacja miała miejsce w Paryżu w redakcji satyrystycznego pisma „Charlie Hebdo”⁵.

W roku 100-lecia od odzyskania po zaborach niepodległości przez Polskę, wspominając poświęcenie naszych przodków pamiętajmy, że walcząc i ginąc za Ojczyznę, często idąc do ataku za swoimi kapelanami jak w przypadku księdza Ignacego Skorupki, szli z modlitwą na ustach. Wspomnijmy słowa:

Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony,
na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Z Ciebie moc płynie i męstwo,
w Tobie jest nasze zwycięstwo!⁶

Bądźmy rzeczywistymi wyznawcami Chrystusa, brońmy Krzyża Świętego, brońmy religii naszych przodków. Przestańmy żyć „niby” wiarą katolicką przy wigilijnym karpiu i wielkanocnym jajku, gdyż jak napisane jest w Objawieniu Św. Jana:

Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust⁷.