O wyższości pralki nad feministką

Ministerstwo Edukacji Narodowej wykreśliło z podstawy programowej tzw. edukację antydyskryminacyjną. Pojawił się natomiast zapis o „wzmacnianiu procesu identyfikacji z własną płcią”. Koordynatorka Grupy Edukatorów Seksualnych Ponton, Aleksandra Józefowska, na łamach „Gazety Wyborczej” tak skomentowała zmiany wprowadzone przez MEN: „Wzmocnienie procesu identyfikacji z własną płcią to wzmacnianie polaryzacji płci i nie uwzględnianie perspektywy gender, czyli inaczej mówiąc, wzmacnianie stereotypów na temat męskości i kobiecości.” Tym samym pani Józefowska potwierdziła czarno na białym, że organizacje takie jak Ponton, które prowadziły w szkołach „edukację antydyskryminacyjną”, pod płaszczykiem nauki tolerancji de facto wbijały dzieciom do głów ideologię gender już w szkole podstawowej.

Od września gender już w szkołach nie będzie. Tym samym legł w gruzach plan przerobienia ludzi na obojnacze istoty zajęte codziennym ustalaniem własnej płci kulturowej według wytycznych feministek, dla których płeć biologiczna to balast i niepotrzebne zawracanie głowy. Dlatego po ogłoszeniu decyzji MEN podniósł się wrzask niemiłosierny. Fanki i fani gender dostają szału i zarzucają MEN budowanie ortodoksyjnego państwa wyznaniowego. Bo przecież miało być tak postępowo. Dzieci miały dowiadywać się, że wcale nie są dziewczynkami i chłopcami, tylko czymś bliżej nieokreślonym, z czego feministyczne ciotki rewolucji zrobią androgynicznego babo-chłopa pozbawionego jakichkolwiek wzorców umożliwiających funkcjonowanie w społeczeństwie. Jeśli sądzicie, że przesadzam, zalecam lekturę tez wypracowanych przez Judith Butler. Dla tej feministki bycie heteroseksualną kobietą lub heteroseksualnym mężczyzną to opresywna normatywność. A jeśli coś jest opresywne, należy z tym oczywiście walczyć. I genderowcy walczą piorąc dzieciom mózgi od przedszkola.

Skąd wzięła się tak poroniona idea jak gender? Jak większość nieszczęść naszych czasów wywodzi się ona z marksizmu i ma służyć jednemu celowi, którym jest zniszczenie porządku społecznego ukształtowanego w państwach wyrosłych na gruncie chrześcijańskim. Wszystkim feministycznym ciotkom rewolucji plującym na ów porządek wyjaśniam, że to właśnie chrześcijaństwo uczyniło z kobiety człowieka i przyznało jej prawa, jakich nie miała ani w pogańskiej starożytności, ani w judaizmie, ani w tak wielbionym przez owe ciotki islamie. Tylko w państwach chrześcijańskich kobiety zostały zrównane w prawach z mężczyznami. Nie trzeba być osobą wierzącą, żeby to zauważyć. Takie są po prostu fakty i byłoby dobrze, gdyby fanki gender przeczytały chociaż jedną książkę historyczną traktującą o zmianach społecznych, jakie dokonały się pod wpływem nauki chrześcijańskiej.

Niestety, ciotki rewolucji naczytały się wywodów marksistów zafascynowanych burzeniem kapitalizmu w celu seksualnego wyzwolenia człowieka. Owo wyzwolenie ma na celu zrobienie ze społeczeństwa radosnego burdelu, w którym wszystko kręci się wokół poszukiwania najbardziej satysfakcjonującej „tożsamości płciowej”. Mamy po prostu podporządkować się zasadzie następującej: „żeby życie miało smaczek, raz dziewczynka, raz chłopaczek”, przy czym dziewczynka może być chłopaczkiem lub na odwrót. A jak coś się przy okazji zmajstruje, to się problem wyskrobie. Kto wie? Może szczytem postępu będzie mężczyzna poddający się aborcji? Ciotki rewolucji z pewnością postawiłyby mu pomnik ze spiżu w uznaniu zasług na polu walki z opresywnymi kategoriami tożsamościowymi, które w sposób nieuprawniony łączą płeć biologiczną z płcią społeczną. Ależ to byłoby nowoczesne i postępowe. Nawet Rysiek Petru wydałby się przy tym konserwatywnym ramolem.

Na razie jednak różowy sen genderowców został dość brutalnie przerwany. To dobrze, bo wariactwa należy powstrzymywać, a nie karmić je z publicznych pieniędzy. Obserwując genderową aberrację rozprzestrzeniającą się na zachodzie Europy i widząc do czego ona prowadzi – a prowadzi do podcinania korzeni naszej cywilizacji – cieszmy się z tego, że MEN postanowiło powstrzymać to szaleństwo. Postulaty gender w połączeniu z równie poronioną ideą multi-kulti, będącą de facto otwarciem drzwi dla islamizacji Europy, to kolejna próba bolszewickiego ruszenia z posad bryły świata, która skończy się tak samo, jak wszystkie ich pomysły – zamiast nowego, wspaniałego świata dostaniemy ruiny i zgliszcza. To jest właśnie kwintesencja bolszewizmu: zniszczyć, a potem rozsiąść się na pobojowisku i klaskać. Bo idea słuszna, a dla słusznej idei można ogłupić i wymordować miliony. Można to zrobić osobiście, a można też zrobić rękoma islamskich „ubogacaczy”, których włoska mafia i organizacje pozarządowe przywiozą do Europy. I wszyscy będą radośnie ustalać swoją tożsamość płciową w przerwach pomiędzy kolejnymi zamachami, a pani Szczuka i pani Środa dostaną granty i napiszą o tym pracę naukową, a następnie założą torby na głowy. Wariatkowo level master.

Zastanawiam się, czy te sfiksowane feministki zdają sobie sprawę z tego, że dla emancypacji kobiet większe zasługi ma wynalazca pralki niż wszystkie one razem wzięte. Pralka pierze, a ja piszę ten felieton. Takim oto sposobem realizuję rolę kobiety w społeczeństwie przypisaną mi przez opresyjny patriarchat XXI wieku. Lubię to! Żadne feministyczne elaboraty nie zastąpią zwykłej pralki automatycznej. Oczywiście ma ten wynalazek pewien minus. Gdyby nie pralka, pani Środa, pani Szczuka i podobne im feministyczne ciotki rewolucji nie miałyby czasu na poszukiwanie tożsamościowego panaceum na bolączki świata, gdyż siedziałyby nad strumykiem lub nad balią i prałyby własne brudne gacie. Trudno. Jakoś to zniosę.