Kiedyś dał żebrzącej emerytce aż… 20 groszy. Dziś jest kandydatem PO na prezydenta Warszawy

„Chciałbym, żeby Rafał Trzaskowski był kandydatem PO i całej zjednoczonej opozycji w wyborach na prezydenta m.st. Warszawy” – oświadczył dziś przewodniczący Platformy Obywatelskiej Grzegorz Schetyna. Dodał, że oczekuje, aby opozycja wystawiała wspólnych kandydatów w wyborach samorządowych, szczególnie w wyborach na prezydentów największych miast.

Po skompromitowanej Hannie Gronkiewicz-Waltz, która patronowała mafii reprywatyzacyjnej odpowiedzialnej za wyrzucanie na bruk lokatorów i spalenie Jolanty Brzeskiej, PO wystawia kolejnego kandydata, o którym z pewnością można powiedzieć, że jest to człowiek bez jakiejkolwiek wrażliwości. Trzaskowski to klasyczny przykład bufona, który kpi sobie z ludzkiego nieszczęścia. Jak inaczej zinterpretować jego „dobroczynny gest”, gdy dał żebrzącej staruszce aż… 20 groszy?

Trzaskowski wyjaśniał, że miał przy sobie tylko 20 groszy, więc dał wszystko, co mógł. Jest to tłumaczenie tak żenujące, ze aż żal je komentować. Niemniej jednak pozwolimy sobie na komentarz: jeśli Trzaskowski chciał wspomóc starszą panią, która prosiła o wsparcie na zakup leków, to mógł udać się do bankomatu, pobrać trochę gotówki (a przy ówczesnych oszczędnościach prawie 300 tysięcy zł miał z czego wziąć) i wykupić dla niej receptę. Natomiast dawanie 20 groszy po tym, jak podjechało się taksówką do jednej z najdroższych cukierni w Warszawie i kupiło 4 ciastka za 44 złote, jest tylko i wyłącznie upokorzeniem osoby, która znajduje się w tak tragicznym położeniu, że musi żebrać, aby wykupić przepisane lekarstwa.

Czego zatem można spodziewać się po Trzaskowskim, gdyby został on prezydentem Warszawy? Zapewne tego, że wyrzucanym z kradzionych kamienic lokatorom dałby po 20 groszy jałmużny. A może nie? Może nawet taka „ofiara” byłaby dla niego zbytnim obciążeniem?

Źródło: pap, fakt.pl