II Turniej Pamięci Romka Zielińskiego

20 sierpnia 2022 roku odbył się II Turniej Pamięci Romka Zielińskiego, wielkiego patrioty, a zarazem współtwórcę ruchu kibicowskiego w Polsce. Człowiek legenda. Miałem zaszczyt współorganizować z nim niejedną manifestację patriotyczną, o których dziś, prokuratura i sądy nie dają mi zapomnieć 😉.

Turniej piłkarski został zorganizowany przez najbliższych przyjaciół Romka ze środowiska kibicowskiego, na czele z ekipą Old Boys Nowy Dwór, Pawłem, Bożenką i legendarną Nabojką. Tacy przyjaciele za życia i po śmierci to prawdziwy skarb. Oni oraz ci, którzy przybyli na turniej – a w sumie przybyło 15 zespołów (po minimum 7 graczy), przyjaciele i rodziny zawodników – dowiedli, że „pamięć o Romku Zielińskim nigdy nie zgaśnie” – jak czytamy na jednym z wrocławskich murali! Takie turnieje to – idąc za Horacym – „pomnik trwalszy niż ze spiżu”, jeszcze wartościowszy niż monumenty ze stali czy kamienia.

Do turnieju przystąpiło 15 drużyn podzielonych na 4 grupy (Nowy Targ nie przystąpił do rozgrywek). Ja miałem przyjemność sędziować mecze grupy A i B, ćwierć-, półfinałowe oraz sam finał.

Grupa A – Start Namysłów, Łaziory 99, Fanatycy ŚW, Stara 1989 Wiara ML
Grupa B – Nabojka, Lechia Gdańsk, Jawor, Nowy Targ
Grupa C – Rokita Brzeg Dolny, Wrocławianie, Old Boys ND, Oleśnica
Grupa D – SFC Opava, Młodzi ND, Kużniki, Kozanów

Sportowo wygrała drużyna Łaziorów 99. W finale pokonali Kuźniki Wrocław. Trzecią lokatę wywalczył zespół Wrocławianie pokonując ubiegłorocznych zwycięzców Fanatyków Śląska Wrocław. Mecze naprawdę mogły się podobać. Nie zabrakło emocji, rzutów karnych, wysokich wyników, pięknych bramek i ostrych fauli.

Turniej pamięci Romka Zielińskiego to nie tylko zmagania sportowe. To także rozmowy i świętowanie przy dobrym jadle i napojach rozweselających. Krótko mówiąc, wielkie rodzinne spotkanie, na które – w co wierzę – Romek spogląda ze szczerym, charakterystycznym dla siebie uśmiechem.

Gościem specjalnym Turnieju był m.in. Andrzej Kołakowski, autor takich ballad jak: „Przysięga”, „Epitafium dla Majora Ognia”, „Oskarżeni o wierność”. Był też „Obłęd” i goście z Finlandii. Zorientowani wiedzą o kim mowa.

Szacunek należy się Sołtysowi, który udostępnił obiekt na czas imprezy! Pomimo lewackich i milicyjnych nacisków, a po turnieju po atakach będących owocem wybujałej, bolszewickiej wyobraźni bandy idiotów, która g**** wie i g**** widziała, Sołtys nie dał się złamać. W czasach, gdy takie wartości jak honor, szacunek, lojalność i pamięć, często nie spotyka się na ulicach, postawa Sołtysa zasługuje na naprawdę duże uznanie!

To by było na tyle. Romku, z takimi ludźmi, jakimi otaczałeś się za życia, „pamięć o Tobie nigdy nie zgaśnie”!