Uziemione rupiecie i nieudana zemsta, czyli jak Macierewicz wykiwał Francuzów

Gdy rok temu polski rząd odrzucił hochsztaplerski kontrakt na zakup caracali, Francuzi postanowili się zemścić. W październiku 2016 roku, dwa tygodnie po ogłoszeniu decyzji rządu o odrzuceniu śmigłowców, Polska została pominięta w budowaniu europejskiej obrony. Z tego powodu wielu polityków i komentatorów życia społecznego wieszało psy na Antonim Macierewiczu. Tymczasem dzisiaj otrzymaliśmy kolejny dowód na to, że decyzja ministra obrony narodowej była jak najbardziej słuszna. Francuskie śmigłowce nieuczciwie wciśnięte otępiałym politykom PO-PSL okazały się być zwykłym badziewiem, które niszczy francuską armię. Francuzi nie dość, że okazali się nieudacznikami i fałszywymi przyjaciółmi, to jeszcze totalnie skompromitowali się na arenie międzynarodowej, czego media głównego nurtu zdają się nie dostrzegać.

Całą Polskę obiegła dzisiaj wiadomość, że obecnie we francuskim wojsku mniej niż 25% śmigłowców typu Caracal jest w stanie wzbić się w powietrze. Tak, to te same śmigłowce, które jeszcze niedawno Francuzi przedstawiali jako super sprzęt, a sprzedajni politycy PO-PSL chcieli wydać na nie ponad 13 mld złotych.

Ekonomiczny portal „La Tribune” podał, że w ostatnich czterech latach, a więc wtedy, kiedy Francuzi dobijali targu z Polakami, a konkretnie – za ogromne pieniądze wciskali francuski rupieć rządowi Donalda Tuska i Ewy Kopacz – koszty naprawy caracali wzrosły niemal dwukrotnie. To oznacza, że decyzja ministra Macierewicza o odstąpienia od umowy była jak najbardziej słuszna, a odpowiedzialni za negocjacje ludzie z PO-PSL powinni trafić przed sejmową komisję śledczą. Oznacza to też, że pomysł Francuzów o utworzeniu sił zbrojnych Unii Europejskiej, w którym z zemsty pominięto Polaków, spali na panewce.

Aby to dobrze pojąć cofnijmy się o rok, a więc do czasu, gdy dyskusja o negocjacjach była wyjątkowo żywa. Francuski przekręt ułoży się w jedną całość.

Nieuczciwy „deal”

W ubiegłym roku wiele mówiło się o przetargu na francuskie caracale, ale było w tych dyskusjach wiele niedopowiedzeń. I prawdę mówiąc, w kwestii głośnych negocjacji na temat śmigłowców wiele wyjaśnił były prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, który potwierdził doniesienia francuskich mediów, ujawniając że o zwycięstwie w przetargu na śmigłowce dla polskiej armii nie przesądziła ich jakość, ale był to efekt wielkiego, międzynarodowego „dealu”.

– Otóż proszę pamiętać, że z dużym udziałem Polski zmusiliśmy Francuzów do odstąpienia od jednego z najbardziej dobrych kontraktów dla nich, mianowicie sprzedaży okrętów „Mistral” dla Rosji w związku z agresją na Ukrainę – powiedział Kwaśniewski w Radiu Zet.

Tymi słowami były prezydent RP, świadomie bądź nie, dobił Platformę Obywatelską ujawniając, że zachodni politycy traktowali polskich włodarzy jak swoich niewolników i za ogromne pieniądze – pod płaszczykiem francusko-polskiego braterstwa – byli gotowi wcisnąć Polakom kosztowny rupieć. Kwaśniewski przyznał, że caracale „w jakimś sensie” miały Francuzom wynagrodzić odstąpienie od umowy z Rosją.

– Wtedy było „gentlemen’s agreement” (porozumienie dżentelmeńskie – przyp. red.) w Unii Europejskiej i w NATO, że w związku z tym, nadchodzące kontrakty na sprzęt wojskowy będziemy rozpatrywać z pewną większą sympatią dla oferty francuskiej, żeby oczywiście jakby spłacić (…) zadośćuczynić niesprzedane mistrale – powiedział z rozbrajającą szczerością Kwaśniewski.

Polityczną umową pomiędzy Polakami a Francuzami ci drudzy najwyraźniej wytarli sobie – przepraszam za kolokwializm – mordę! Okazali się na tyle nieuczciwi i bezczelni, że okręty desantowe sprzedali Egiptowi, który odsprzedał je Moskwie za symbolicznego dolara. Krótko mówiąc, napluli Polakom w twarz, a politycy PO-PSL twierdzili, że to deszcz pada.

Szczegóły umowy

– Francuzi traktowali nas jak kraj kolonialny. Ich propozycje były oburzające – tak dla RMF24 o negocjacjach w sprawie caracali wypowiada się osoba, która dobrze zna ich przebieg i polski punkt widzenia.

Informator wyjawia, jak wiele oszustw zawierał kontrakt między Francuzami a Polakami. Zawyżono wyceny przekazywanych licencji i włączenia do programu szkoleń, które miały przejść polskie spółki koncernu. Brakowało konkretnych propozycji przedstawicieli Airbus Helicopters w sprawie utworzenia sześciu tysięcy miejsc pracy. Na tym nie koniec. Co prawda, prowadząc negocjacje, Francuzi mieli do czynienia z wyjątkowymi idiotami działającymi na szkodę państwa polskiego, jednak oszustwo, jakiego się dopuścili, zakrawa na skrajną impertynencję i świadczy o faktycznym traktowaniu Polski jako europejskiej kolonii. Bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, że za 3,5 mld dolarów (równowartość 13,4 mld zł) Turcja kupiła 109 Blackhawków, a Polska za taką właśnie kwotę (13,3 mld zł) wynegocjowała 50 sztuk caracali? Biorąc pod uwagę olbrzymie malwersacje finansowe, korupcję oraz najzwyklejszy w świecie kant, nie musieliśmy się obawiać ewentualnych roszczeń odszkodowawczych ze strony Francuzów. Negocjacje były bowiem nagrywane, a ich ujawnienie działałoby na niekorzyść przedstawicieli Airbus Helicopters. Dlatego Antoni Macierewicz, nie zważając na tupanie nogami, odwrócił się od Francuzów plecami i odstąpił od umowy.

Zemsta Francuzów

Decyzję o caracalach wyjątkowo źle przyjął szef francuskiego MON Jean-Yves Le Drian. Postanowił się zemścić. Po mistrzowsku ograny przez rząd Beaty Szydło, nie mogąc starać się o odszkodowanie, powziął decyzję o odwecie na Polsce. Wraz z ministrami obrony narodowej Niemiec Ursulą von der Leyen, Włoch Robertą Ponotti i Hiszpanii Pedro Morenesem, dwa tygodnie po podjęciu decyzji przez Macierewicza napisał list, w którym wyłożył plan rozwoju współpracy wojskowej w ramach Unii. Zapowiedział, że celem nie jest „konkurowanie z NATO” lub budowanie „europejskiej armii”, ale umożliwienie samodzielnych ocen zagrożenia przy swoich granicach i przeprowadzenie operacji militarnych „zarówno niewielkiej, jak i dużej intensywności” m.in. w Afryce. Najistotniejszym postulatem listu – z pewnością dla szefa MON we Francji – była integracja przemysłu zbrojeniowego krajów Unii Europejskiej. Pominięcie w tym porozumieniu Polski miało być karą dla rządu Beaty Szydło i „nieposłusznego” Antoniego Macierewicza oraz próbą eliminacji Polaków z konsolidacji w przemyśle militarnym. Oczywiście innego zdania byli politycy PO.

– To nie jest zemsta za odrzucenie francuskich helikopterów, ale znacznie szerszy problem. Polska przestała być zapraszana do udziału w kluczowych unijnych inicjatywach, bo jej rząd nie jest traktowany poważnie – mówił dla Rzeczpospolitej były minister obrony Tomasz Siemoniak.

Będąc człowiekiem poważnym, a zarazem myślącym, ciężko dać wiarę takiemu tłumaczeniu. Latem ubiegłego roku, w 25. rocznicę powstania Trójkąta Weimarskiego, ministrowie spraw zagranicznych Polski, Francji i Niemiec spotkali się na zamku Ettersburg w pobliżu Weimaru. W trakcie spotkania Witold Waszczykowski podkreślał potrzebę rozwoju obronności krajów europejskich, co reprezentanci Francji i Niemiec przyjęli z dużą aprobatą. Tymczasem dwa tygodnie po zerwaniu kontraktu z Francuzami, Polacy – mimo swoistego pionierstwa w sprawie obronności europejskiej – zostali bezczelnie zlekceważeni. Chyba nikt nie sądzi, że był to przypadek.

Jednak na nasze szczęście oraz na złość bezczelnym Fracuzom i Siemoniakowi, do utworzenia sił zbrojnych UE prawdopodobnie w ogóle nie dojdzie, co uniemożliwiają francuskie rupiecie, których serwisowanie niebawem puści francuską armię z torbami.

Krótko mówią, dzięki twardemu stanowisku ministra Macierewicza wyszliśmy zwycięsko z tej próby wykiwania nas przez Francuzów. W Polsce nie ma lipnych caracali, Polacy nie zostali okradzeni, nie będzie europejskiego zbrojenia z pominięciem naszego kraju, polscy przedsiębiorcy wspomogą gospodarkę i armię, a francuskie cwaniaczki zostały skompromitowane na arenie międzynarodowej.

Polska w ofensywie

Okazuje się, że sprawa zakupu caracali nie jest taka banalna, jak by się mogło wydawać. W przekręcie ze śmigłowcami uczestniczyli nie tylko Francuzi, ale również polscy politycy, którzy dając ograć się jak dzieci, niemal doprowadzili do defraudacji kilkunastu miliardów złotych. Ponadto należy sobie uświadomić, że na gwarancji polskiego bezpieczeństwa wcale nie zależy krajom UE, zwłaszcza tym, które uważa się za jej liderów. Założeniem tych państw, w tym upokorzonej na arenie międzynarodowej Francji, jest utrzymanie Polski jako swojej kolonii, co skutecznie udawało się przez ostatnie lata.

O niecnych zamiarach Francuzów wobec Polski świadczy chociażby foch szefa francuskiego MON i próba zmarginalizowania Polaków w dziedzinie europejskiej obronności. Okazało się, że z tych planów na szczęście nic nie wyszło. Jean-Yves Le Drian spostrzegł, że u władzy w Polsce nie ma już europejskich marionetek z PO-PSL, a z francuskim badziewiem nie zbuduje europejskiego wojska, lecz co najwyżej karuzele dla imigrantów. Brawa dla ministra Macierewicz i całego rządu za roztropność i trzymanie ręki na pulsie w sprawie przereklamowanych francuskich caracali.