O świcie rusza szturm niemiecki na ostatnie pozycje powstańczego Czerniakowa. Po odpartym ataku, we wczesnych godzinach rannych, do pozycji polskich podeszli niemieccy parlamentariusze z propozycją kapitulacji. Ostatecznie ustalono zawieszenie ognia między godz. 8:00 a 9:00. W tym czasie z Czerniakowa ewakuowano część ludności cywilnej i rannych.
Ewakuacja powstańców i „berlingowców” na prawy brzeg miała nastąpić ok. godz. 22:00. Nie doszła jednak do skutku – zamiast zapowiadanych 100 łodzi, z Saskiej Kępy przypłynęło ich zaledwie kilka. Kpt. „Jerzy” i mjr Łatyszonek z 9. pp decydują się na przebicie do Śródmieścia. Udaje się to jedynie dwóm kilkuosobowym grupkom. W pierwszej z nich jest kpt. „Jerzy”. Mjr Łatyszonek wraz ze swoimi żołnierzami poddał się Niemcom.
Na zacumowanym w porcie czerniakowskim spacerowym statku „Bajka” pozostają ranni powstańcy i „berlingowcy”, którzy daremnie oczekiwali na ewakuację na Pragę. Kilkudziesięciu rannych i bezbronnych powstańców pozostaje w piwnicach zburzonych budynków.
Oddziały niemieckie gen. Rohra szykują się do zmasowanego uderzenia na pozycje powstańcze na Mokotowie.
Na Mokotowie, Żoliborzu i w Śródmieściu prawie każdej nocy odbierane są sowieckie zrzuty.
Przeczytaj też: