„Dzikie róże” – w kinach film o szkodliwości emigracji zarobkowej i konsekwencjach grzechu

Podejrzewam, że twórczynie (właściwie za wszystkie elementy w filmie odpowiadają kobiety) filmu „Dzikie róże” zrobiły film o stłamszeniu kobiet przez prymitywna katolicką prowincje. Ja jednak, zapewne wbrew intencjom artystek uważam, że jest to film o szkodliwości emigracji zarobkowej, zagubieniu w zlaicyzowanym społeczeństwie, i bolesnych konsekwencjach grzechu.

Bohaterką filmu jest Ewa (w tej roli Marta Nieradkiewicz). Młoda matka dwojga małych dzieci. Pozostawiona w prowincjonalnej Polsce przez męża (Michał Żurawski), który w celach zarobkowych wyemigrował na zachód, i nie jest żadnym emocjonalnym wsparciem dla zagubionej i przytłoczonej życiem kobiety. Niewątpliwie związek dwojga ludzi się wypalił, mąż, który przybywa na komunie starszej córki, jest dla kobiety obcą osobą i relacja z nim jest dla kobiety bolesna. W czasie wieloletniej rozłąki w życiu kobiety pojawił się młody chłopak, który pomimo że jest dla kobiety atrakcyjny erotycznie, wnosi w jej życie tylko chaos. Film świetnie pokazuje i negatywne konsekwencje rozpadu rodzin w wyniku rozłąki spowodowanej emigracją, i destruktywne dla życia konsekwencje grzechu niewierności małżeńskiej – kobietę wyniszcza skrywanie tajemnic i borykanie z dramatami życiowymi.

W filmie wystąpili: Marta Nieradkiewicz, Michał Żurawski, Halina Rasiakówna, Konrad Skolimowski, Natalia Bartnik, Dominik i Daniel Wesling, Dominika Biernat,. Bartłomiej Firlet, Matylda Paszczenko, Katarzyna Skarżanka. Film można obejrzeć w kinach w całej Polsce w tym i w warszawskim kinie Kinoteka. Reżyserem i scenarzystką filmu jest Anna Jadowska, scenarzystka i reżyser takich obrazów jak: „Trzy kobiety”, „Z miłości”, „Generał”, „Teraz ja”, „Dotknij mnie”. Jej najnowszy film charakteryzuje sprawnie napisany scenariusz, scena po scenie odkrywamy tajemnice bohaterki, a akcja jak na dramat jest wciągającą.

Konserwatywnych widzów może zgorszyć zapewne ukazanie katolicyzmu jako pustego rytuału stresującego dla dzieci, wspólnoty niesympatycznych duchownych i dewotek nie mających empatii dla problemów zagubionej kobiety. Jednak zapewne wiele osób tak postrzega kościół. Jest to zapewne jedna z przyczyn powszechnej laicyzacji, a konsekwencją powszechnej laicyzacji jest to, że ludzie pozbawieni norm moralnych grzeszą, i muszą cierpieć z powodu swoich grzechów, tak jak bohaterka filmu. Zapewne gdyby bohaterka miała inne doświadczenia, mogłaby by być zakorzeniona w wierze, co uchroniła ją od konsekwencji własnych złych wyborów.

Zwiastun: