Der klejne general (mały generał) policji żydowskiej warszawskiego getta – Jakub Lejkin [WIDEO]

Był wyjątkowo brutalny jako policjant. Za skuteczne przeprowadzenie nocnej łapanki w getcie do obozów pracy został obwodowym. Dzięki swej pracowitości i służbistości zwraca uwagę swego przełożonego oraz zyskuje zaufanie samego szefa policji żydowskiej Szeryńskiego. Wiernie wykonuje wszelkie polecenia swego przełożonego. W ten sposób też awansuje: zostaje szefem Departamentu Służby i Szkolenia. Tworzy Izbę Zatrzymań, czyli areszt.

PRZECZYTAJ I OBEJRZYJ: Kto ładował warszawskich Żydów do transportów do obozu zagłady? Holokaustowe bajki w „Pianiście” Polańskiego [WIDEO]

Ma pełne zaufanie szefa, wyznaczany jest do odprawiania oddziałów i powierzono mu kierownictwo inspekcji, czyli kontroli służby. Cierpiał na kompleks niższości podczas apelu wyższych od siebie porządkowych bił po twarzy unosząc się na palcach. „Chodził ten mały człowieczek w wysokich butach i krótkiej kurteczce z nieodzowną trzcinką”.

Po aresztowaniu przez gestapo samego Szeryńskiego 1 maja 1942 r. przejmuje obowiązki komendanta policji żydowskiej. Kiedy jednak Szeryński został zwolniony i powrócił na swe stanowisko 26 lipca 1942 r., pod warunkiem koordynacji udziału Służby Porządkowej w akcji wysiedleńczej oraz ostatecznej likwidacji getta, Lejkin pełni ponownie stanowisko jego zastępcy.

PRZECZYTAJ I OBEJRZYJ: Szokujący film z getta warszawskiego! Żydowscy policjanci brutalnie prowadzą swoich na śmierć [wideo nr 1]

W czasie lipcowej akcji deportacji Lejkin był jednak faktycznym szefem policji żydowskiej i stał się bardzo kontrowersyjną postacią w czasie wysiedlenia. Pełnił czołową rolę w deportacjach tamtejszych Żydów do obozu zagłady w Treblince i znany był ze szczególnej brutalności. Władysław Szpilman wspominał:
[W lipcu] rozpoczęło się najgorsze – wysiedlenie półmilionowej dzielnicy miasta, pozorny absurd, w który nikt nie mógł uwierzyć. W tych pierwszych dniach akcję przeprowadzała wyłącznie policja żydowska z trzema siepaczami na czele: pułkownikiem Szeryńskim oraz kapitanami Lejkinem i Ehrlichem. Byli oni nie mniej groźni i bezlitośni niż Niemcy, a może nawet bardziej jeszcze nikczemni niż oni: gdy znajdowali ludzi, którzy zamiast zejść na dziedziniec gdzieś się ukryli, dawali się łatwo przekupić, ale tylko pieniędzmi. Łzy, błaganie, a nawet rozpaczliwe krzyki dzieci nie mogły ich poruszyć.

Funkcjonariusze policji żydowskiej byli zmuszeni do łapania ludzi i odstawiania ich na Umschlagplatz. Na początku sierpnia Lejkin wydał rozkaz, że każdy policjant musi dostarczyć 5 osób. Chcąc wypełnić swój kontygent policjanci dopuszczali się największych okrucieństw. Po drugim tygodniu rolą policjantów było głównie eskortowanie schwytanych.

PRZECZYTAJ I OBEJRZYJ: Kolejny film z getta! Areszt centralny dla Żydów w getcie warszawskim [wideo nr 4]

Z sublokatorskiego pokoju przeprowadził się szybko do własnego trzypokojowego mieszkania z pięknymi meblami. Skąd wziął na to pieniądze? Mówiono o nim „mały człowiek do wielkich interesów”. Był podejrzany o przyjmowanie łapówek i prezentów w celu uzyskania stanowisk w policji żydowskiej. Kpiono sobie w getcie, że kierownicy Służby Porządkowej, czyli w tym Lejkin już wygrali wojnę, bo od tyfusu są zaszczepieni, przed głodem zabezpieczeni i z Gestapo zaprzyjaźnieni.

Około miesiąc po wielkiej akcji deportacyjnej żydów do Treblinki, podczas której wykazał się szczególną bezwzględnością 29 października 1942 o godzinie 18:10 zginął w wyniku egzekucji przeprowadzonej przez Eliasza Różańskiego z Żydowskiej Organizacji Bojowej. Była to jedna z pierwszych egzekucji na żydowskich kolaborantach w getcie warszawskim.

Jak Niemcy mordowali polską inteligencję? Intelligenzaktion [WIDEO]