Zakaz ekshumacji w Jedwabnem z przyczyn religijnych? Żydówka ekshumowana z grobu w Berlinie za zgodą rabina

Ekshumacja w Jedwabnem została wstrzymana przez ówczesnego ministra sprawiedliwości śp. Lecha Kaczyńskiego pod naciskiem środowisk żydowskich, które twierdziły, że ekshumacja jest niezgodna z prawem żydowskim. Taka tezę nadal powtarza naczelny rabin Polski Michael Schudrich i izraelski „ekspert od PR” Jonny Daniels. Niestety, większość Polaków uwierzyła w to kłamstwo, co widać po wpisach podczas dyskusji na twitterze. Być może poniższa wiadomość sprawi, że w końcu dotrze do Polaków, iż zostali oszukani, a żydowskie naciski na wstrzymanie ekshumacji w Jedwabnem nie były spowodowane względami religijnymi.

Jak informuje „Times of Izrael”, w listopadzie 2015 roku ekshumowano szczątki litewskiej Żydówki z grobu w Berlinie (zmarła w 1937 r.), żeby przenieść je do grobu jej męża pochowanego w Chicago w 1941 r. Zgody na ekshumację udzielił izraelski rabin Yakov Ruza, a nadzorował ją berliński rabin Yehudah Teichtal. Powodem, dla którego przeprowadzono ekshumację było to, że „przeniesienie ciała kobiety było bardzo ważne dla rodziny” oraz to, że kobieta chciała być pochowana obok swojego męża, o czym miała poinformować przed śmiercią.

Dlaczego zatem wmówiono Polakom, że ekshumacja w Jedwabnem jest naruszeniem żydowskiego prawa religijnego? Dlaczego do tej pory takie bzdury opowiada Jonny Daniels oburzony wnioskiem o wznowienie ekshumacji podpisanym przez ponad 12 tys. Polaków? Dlaczego obecny rząd chowa głowę w piasek pozwalając na to, żeby kłamstwa Jana T. Grossa na temat mordu w Jedwabnem nadal kształtowały obraz Polski w oczach światowej opinii publicznej?

Ekshumacja w Jedwabnem nie jest sprzeczna z religijnym prawem żydowskim! Oto fragment wywiadu z dr Ewą Kurek, którego udzieliła naszemu portalowi: „Z  decyzją zakazu ekshumowania z grobów masowych nie zgadza się ortodoksyjny rabin Joseph A. Polak, były więzień obozów w Westerborku i Bergen-Belsen, przewodniczący Rady Halachicznej bostońskiego sądu rabinackiego. „Ofiary z Jedwabnego powinny zostać ekshumowane i pochowane ponownie, czy to na terenie pobliskiego cmentarza żydowskiego, czy to w Państwie Izrael. To, że nie jest to jedynie halachiczna opcja, lecz fundamentalny obowiązek, wynika jednoznacznie z wielu źródeł (…). Rabin Karo mówi o tym w swoim komentarzu do Arbaa Turim i powtarza w Szulchan Aruch w dyskusji na temat metej micwa (…). Chacham Cwi stwierdza to wyraźnie, dopuszczając przeniesienie zwłok i ponowny pochówek (…), podobnie jak Chatam Sofer przy omawianiu ekshumacji wiedeńskich ofiar epidemii cholery”. Przypomnijmy, że zgodnie z halachą [prawem żydowskim]: 1. Zmarłego można ekshumować w celu przeprowadzenia ponownego pochówku w Ziemi Izraela. 2. Zmarłego można przenieść do innej mogiły, jeśli pierwszy grób miał być w założeniu tymczasowy. 3. Zmarłego można przenieść z istniejącego grobu, jeśli znajduje się on w miejscu bez nadzoru i istnieje niebezpieczeństwo, że zostanie splądrowany, lub gdzie jest zagrożony powodzią.  4. Jeżeli grób znajduje się w nietypowym miejscu (poza cmentarzem), zmarłego można przenieść i pochować ponownie na cmentarzu żydowskim (Arbaa Turim, Jore Dea, 363, początek; Talmud Jerozolimski, Moed katan, koniec 2. rozdziału).”

Cały wywiad poniżej.

Z lewicowym modernizmem nam nie po drodze, czyli polskich i żydowskich historyków wojna o prawdę historyczną. Wywiad z dr Ewą Kurek.

Źródło: timesofisrael.com