Prof. Jerzy Robert Nowak: Kościół katolicki w Polsce na rozdrożach (I)

W numerze „Warszawskiej Gazety” (z 12 maja 2017 r.), tygodnika coraz lepszego i coraz popularniejszego (już ponad 105 tysięcy nakładu) przeczytałem prawdziwie szokującą wiadomość. Oto jeden z najwybitniejszych polskich kapłanów ksiądz Roman Kneblewski, wielki patriota, wspaniały orator i bardzo ciekawy autor, jest zagrożony pod naciskami „Gazety Wyborczej” ukaraniem zakazem pisania i w ogóle wystąpień w sprawach politycznych, a nawet zagrożony wyrzuceniem w z parafii w Bydgoszczy. Co najgorsze, to wszystko może nastąpić na polecenie biskupa jego diecezji Jana Tyrawy. Jest to tym bardziej zdumiewające, że wspomniany biskup diecezjalny wcale nie należy do niemałego grona hierarchów, fanów bezbożnego organu Michnika. Przeciwnie, właśnie biskup Tyrawa kilkakrotnie już był przedmiotem gwałtownych ataków ze strony „żydowskiej gazety dla Polaków”.

Między innymi ks. biskup Tyrawa spotkał się z wielce nienawistnym atakiem niejakiego Marcina Kowalskiego z „Gazety Wyborczej” w dniu 20 lutego 2015 pt. „Biskup Tyrawa powinien posypać głowę”. Nikczemnik z Wyborczej pisał m.in.: „Bydgoski Kościół dryfuje na mieliznę, z której może nie być odwrotu przez całe lata. Rozsądnych kapłanów nie słychać, jakby ktoś wyłączył im mikrofony, hałasują za to harcownicy w sutannach umiejętnie nakręcani przez prawicowych polityków”.

Rozzuchwala ich bierność biskupa Jana Tyrawy. 22 października 2016 r. tenże Kowalski wypocił kolejny agresywny atak na biskupa Tyrawę. Kowalski wzywa: „Biskup Tyrawa do dymisji”. Kowalski jest doświadczonym „chuliganem pióra”, specjalistą GW od ataków wymierzonych w Radio Maryja i różne środowiska patriotyczne. Dodajmy, że Kowalski znany jest z totalnej nierzetelności. Wraz z kolegą z Wyborczej Piotrem Głuchowskim popełnił kilka lat temu książkę-plagiat pt. „Odwet”, którą musiano wycofać ze sprzedaży i oddać na przemiał. Na portalu Frondy pisano: Historyczna wtopa reporterów Wyborczej. Kowalski jest więc plagiatorem, czyli zwykłym oszustem!

Warto dodać, że 5 maja 2016 r. na portalu PCh24 pisano, że Wyborcza wychwalała hierarchów, m.in. kardynałów Nycza i Dziwisza, ale do grona „fajnych” księży nie został włączony biskup bydgoski Jan Tyrawa. Czym podpadł Gazecie Wyborczej? Zdaniem publicystki ordynariusz… „tropi spiski” (por. www.pch24.pl/gazeta-wyborcza-chwali-biskupow–oprocz-jednego–bp-tyrawa-zada..)!. Miał bowiem czelność skrytykować dyktat politycznej poprawności, słabość państw europejskich wobec instytucji ponadnarodowych oraz wybieranie do władzy aferzystów.
– Wolno słusznie pytać, kto tak na dobrą sprawę nami rządzi, czy ci, których wybieramy w powszechnych wyborach, czy bohaterowie taśm z podsłuchów? – pytał 3 maja biskup bydgoski. Od kilku lat Wyborcza poddawała bpa Tyrawę systematycznym atakom i nagabywaniom, chcąc popchnąć go na „poprawne politycznie” tory.

14 października 2015 r. Radio PiK zapytywało: Czy będzie reakcja bydgoskiego biskupa na zarzuty stawiane jednemu z księży? – zapytano. Rozważymy je – odpowiada na to pytanie kuria. Chodzi o prałata Romana Kneblewskiego z Bydgoszczy. Ksiądz był ostatnio bohaterem kilku publikacji w ogólnopolskich mediach. Zarzucano mu m.in. ksenofobię oraz skrajny radykalizm w opiniach o przyjmowaniu przez Polskę uchodźców. Bo to jest inwazja. Zdecydowaną większość tych najeźdźców stanowią młodzi, zdrowi mężczyźni, dobrze zbudowani i odżywieni. Oni przyjeżdżają, chcą mieć wysoki socjal. W odczuciu islamistów to jest haracz, który im się należy od nas – psów niewiernych, w zamian za to, że łaskawie pozwalają nam w ogóle żyć – mówił w jednym z kazań ks. prałat Roman Kneblewski. Przypomnijmy, że to co mówił ks. prałat Kneblewski w sprawie tzw. uchodźców nie jest wcale herezją. W podobnym tonie wypowiadali się węgierscy hierarchowie i prymas Węgier, oraz prymas Czech. Szegedzki biskup László Kiss-Rigó mówił wprost o muzułmańskiej „inwazji” na Europę (por. A szegedi püspök elutasította Ferenc pápa kijelentését [Biskup szegedzki odrzucił oświadczenia papieża Franciszka],Origo 2015.09.08). Szegedzki biskup poparł całkowicie negatywne stanowisko premiera Orbana w sprawie imigrantów, stwierdzając, że papież nie zna sytuacji w Europie Środkowej. A w Polsce za słowa podobne do opinii węgierskich hierarchów przywołuje się słynnego księdza do raportu i chce ukarać.

Dziś niektórzy hierarchowie cenzurowaliby nawet ks. Skargę, ks. Staszica, ks. Kołłątaja, czy o. Kolbe

Niestety ks. biskup Jan Tyrawa w końcu wyraźnie zmęczył się kolejnymi atakami Wyborczej i uległ, o czym świadczy najnowsze tak niezrozumiale dyscyplinowanie wybitnego duchownego. Sprawa jest szokująca – do czego prowadzi taki zakaz wypowiedzi politycznych wobec jednego z najlepiej wykształconych polskich prałatów? Przecież to totalny absurd. Ciekaw jestem, czy biskup bydgoski, surowo zakazujący politykowania podległemu mu duchownemu rzeczywiście niewiele słyszał o tak mocno politykujących dawniej duchownych: Piotrze Skardze, Stanisławie Konarskim, inicjatorze odbudowy polskiego ducha i co gorsza, mającym na tym tle konflikt ze swym przełożonym w zakonie, o ks. Stanisławie Staszicu, ks. Hugo Kołłątaju, czy o. Maksymilianie Kolbe? Czy o poznańskich księżach organicznikach, (np. ks. Piotrze Wawrzyniaku) politykujących wbrew zaborczej władzy pruskiej. Niemożliwe, żeby ks. biskup bydgoski nie wiedział o tych jakże słynnych przykładach. Dlaczego więc zabrania swemu duchownemu pod naciskiem Gazety Wyborczej zabierania głosu w sprawach polityczno-społecznych? Dlaczego nie docenia talentu i niezależności intelektualnej tak wybitnego księdza pracującego w Jego diecezji?

Wszystkim czytelnikom polecam zajrzenie do numeru „Polski Niepodległej” z 17 maja 2017 r. Zamieszczono tam fascynujący wywiad red. Aldony Zaorskiej z ks. R. Kneblewskim pt. „Serce rośnie, i to jak!”. Ksiądz prałat mówi w nim m.in.: Naród – obok Kościoła, ojczyzny i rodziny – stanowi jedną z najwyższych wartości po Bogu. To właśnie w tych miejscach i wspólnotach trwa tradycja, czyli z pokolenia na pokolenie przekazywane są wartości.. Toteż powinniśmy zrobić wszystko, aby oprzeć się dążeniom masonerii do uczynienia z nas globalnej, niby multikulturowej, a w konsekwencji bezkulturowej, bezbarwnej i bezideowej, bezbronnej i bezradnej, bezsilnej i bezwolnej niewolniczej masy (…) Nasz piękny polski nacjonalizm ma ze wszech miar katolicki charakter. Bynajmniej nie absolutyzuje on narodu, lecz na pierwszym miejscu – jako najwyższą wartość- stawia Pana Boga, dzięki czemu zawsze był on wolny od nienawiści ,czy pogardy wobec innych narodów, i takim pozostaje. Co innego chore nacjonalizmy które de facto przestały być sobą, czyli cnotą czystego umiłowania własnego narodu, a przerodziły się w zwyrodniały narodowy egoizm. Do takich zaliczyć należy niemiecki nazizm w hitlerowskim wydaniu, ukraiński nacjonalizm w wydaniu banderowskim, czy wspomniany przez panią redaktor jakże chory i zwyrodniały nacjonalizm żydowski, który panuje w państwie założonym przez Żydów w Palestynie. Jest to przecież niezaprzeczalnie najbardziej rasistowskie i ksenofobiczne państwo świata, w którym panuje apartheid oraz dochodzi do ludobójczych zbrodni na rdzennej i prawowitej ludności Palestyny. (Podkr.- JRN). Jeśli komuś to nie przeszkadza, a przeszkadza ONR, z którego szeregów podobnie jak z innych nacjonalistycznych formacji, szczególnie wielu bohaterów z narażeniem życia ratowało Żydów w czasie wojny oraz najmężniej i najdłużej stawiało opór nazistowskim i komunistycznym okupantom, to nietrudno się domyśleć, kim ktoś taki ma czelność być.

Mocne słowa ks. prałata o „zwyrodniałym nacjonalizmie żydowskim” i Izraelu jako „najbardziej ksenofobicznym państwie świata” najlepiej wyjaśniają ,dlaczego tego duchownego tak nienawidzą redaktorzy „żydowskiej gazety dla Polaków”.

Co najbardziej osłabiło Kościół od początków transformacji w Polsce

Wiele względów sprawiło, że Kościół katolicki w Polsce okazał się dużo słabszy niż myślano od początków transformacji w Polsce od 1989 r. Oto przyczyny.

1. Najbardziej uderzyła w Kościół zdrada ludzi z tzw. opozycji laickiej, którym zbyt naiwnie zaufali w latach 80-tych przywódcy Kościoła na czele z Prymasem Polski Józefem Glempem. Nie okazali się dość ostrożni i przewidujący, w odróżnieniu od Prymasa Tysiąclecia,. który już w 1981 r. odniósł się z nieufnością do ludzi z KOR-u. Nader wymowne pod tym względem były stwierdzenia Stefana kardynała Wyszyńskiego z 1981 r.: Mówiłem tu przed chwilą z panem Wałęsą i delegacją z Bielska Białej, że ruch, który zrodził się w Polsce -odnowy moralnej i społecznej- jest wybitnie polski. Ten ruch musi służyć przede wszystkim sprawie Polski, to znaczy ludności polskiej, czy to będzie ludność rolnicza, czy robotnicza, dla zaspokojenia jej potrzeb. Trzeba się strzec, żeby się nie wplątali tacy ludzie, którzy mają inne założenia, którzy są gdzieś uzależnieni i chcą przeprowadzić niepolskie sprawy (podkr.- JRN). Trudno to po nazwisku wymieniać. W innej wypowiedzi z 1981 r. Prymas Tysiąclecia stwierdził: W Polsce trzeba bronić spraw własnej ojczyzny, nie obcych zamówień. (podkr.-JRN)

Jak z tego widzimy, wielki Prymas Tysiąclecia okazał się o wiele bardziej przewidujący niż jego następcy na szczytach Kościoła katolickiego w Polsce, którzy dali się omamić Geremkowi, Michnikowi i innym liderom tzw. opozycji laickiej. Po latach A. Michnik z przekąsem deformował istotę zastrzeżeń Prymasa Tysiąclecia wobec niepolskich wpływów. Stwierdzał na łamach książki „między Panem a Plebanem”, iż: Dla Wyszyńskiego niezrozumiałe było powstawanie poza Kościołem nowego układu autorytetów, którego nie potrafił nazwać. Wyszukał tej brakującej nazwy -trockiści, masoni (…) myślę, że także Prymas przestrzegał Lecha przed korowcami (…) Kościół i władza były zgodne co do tego, że korowcy są najbardziej wywrotowym, i destrukcyjnym składnikiem „Solidarności”. (…). Komentując postawę Wyszyńskiego, Michnik wysuwał następujące uwagi na temat źródeł jego zastrzeżeń wobec KOR-owskiej opozycji: Przez najgorsze lata przeprowadził swój Kościół zwycięsko. A tu nagle przychodzą jacyś narwańcy, może masoni, może trockiści, częściowo Żydzi – i zaczynają nieodpowiedzialne awantury, które mogą wszystko popsuć (cyt. za: „między Panem a Plebanem”, Kraków 1995,ss. 277,296,316,318).

Warto przypomnieć, co ks. biskup Jozef Orszulik (jeden z głównych duchownych, którzy majstrowali przy Okrągłym Stole) pisał o faryzejstwie w stosunku do Kościoła ze strony działaczy opozycji laickiej, z którymi był kiedyś bardzo zaprzyjaźniony: I jeszcze jedną naiwnością zgrzeszyłem. Wierzyłem, że wszyscy, którzy tworzyli trzon opozycji, gromadzili się u mnie, przyjmują te same wartości. Chodzili do Kościoła, recytowali gładko z pamięci Credo. Rychło się jednak okazało, że Kościół był dla nich instrumentem, ja też (cyt. za „Więź”, nr 3 z 1996 r., nr 3, s.128. Zob szerzej: J. R. Nowak : „W obronie wiary”, Warszawa 2008, ss. 148-149).

Szybko, bo już w 1989 r. w czasie sporu o klasztor karmelitanek w oświęcimskim Karmelu okazało się, że rzekomi sojusznicy laiccy, np. redaktorzy „Gazety Wyborczej” byli faktycznie wrogami. Szczególnie mocno odczuł to Prymas Józef Glemp, faktycznie całkowicie wówczas izolowany.

2. Na sytuacji Kościoła ciężko odbił się fakt, że stronę katolicką w pierwszych rządach po 1989 r reprezentowała wyjątkowo miękka wobec komunistów i mocno współdziałająca z dawną opozycją laicką część środowisk katolickich. Choćby tacy ludzie jak sam premier Tadeusz Mazowiecki. Polityki ten we wrześniu 1953 r., a więc w miesiącu, gdy uwieziono Prymasa Tysiąclecia, zachował się jak absolutny zdrajca Narodu, brutalnie atakując jako zdrajcę i rzekomego szpiega Amerykanów ks. biskupa Czesława Kaczmarka. Nieodżałowany Kisiel (Stefan Kisielewski) pisał w swym „Abecadle Kisiela,” (Warszawa 1990,s. 67) o Mazowieckim: „Zawsze wierzgał, jak przeciwko socjalizmowi się coś mówiło”. Pytanie jak mogło dojść jeszcze w kwietniu tego roku w Sejmie zdominowanym przez PiS-owską większość do uczczenia pamięci tego targowiczanina?

Jako okoliczność łagodzącą podam to, że część posłów PiS i Kukiz 15 demonstracyjnie wyszła z sali, a 39 posłów głosowało przeciw upamiętnieniu tego szkodnika i niedołęgi.

Bardzo podobną do Mazowieckiego postawę miękkości wobec komunistów i zajadłej niechęci do lustracji reprezentował zastępca naczelnego redaktora „Tygodnika Powszechnego” Krzysztof Kozłowski, sprawujący kluczową pozycję ministra spraw wewnętrznych w jego rządzie. Dzięki ich postawie m.in. zapobieżono oczyszczeniu życia publicznego, lustracji, etc. Do tego doszło absolutne zdradzenie polskiego patriotyzmu przez katolewicę (lewicę katolicką), w tym m.in. bardzo mocne wspieranie we wszystkim postulatów żydowskich przez Tygodnik Powszechny, Więź, łże – katolickich przyjaciół J. T. Grossa z wydawnictwa „Znak” etc. (zob. szerzej: J. R. Nowak „Obłudnik Powszechny”, Warszawa 2006, ss. 44-49,53-56, 64-6.)

3. Liderzy Kościoła katolickiego nie wystąpili w obronie szerszych rzesz społeczeństwa przed krzywdzącymi skutkami terapii szokowej w ramach Planu Sorosa – Sachsa – Balcerowicza. Osłabiło to poparcie dla Kościoła w niektórych środowiskach, zwłaszcza na wsi, szczególnie mocno dotkniętej przez niesprawiedliwe transformacje.

4. Nie przeprowadzono w odpowiedni demokratyczny sposób likwidacji partyjnego koncernu RSW Prasa, w efekcie czego przeważająca część związanym z nich mediów trafiła do rąk postkomunistów (tak jak Polityka czy „Wprost”, czy pod kontrole osób z Unii Demokratycznej. Pewną odpowiedzialność za to ponoszą również ówcześni liderzy Kościoła katolickiego, którzy nie docenili wówczas znaczenia tej sprawy. Inna kwestia, to fakt, że biernością w tej sprawie „popisali się” również liderzy prawicy. Np. premier Jan Olszewski, który zaniechał nawet przejęcia przez rząd Rzeczpospolitej, co mógł z łatwością zrobić . Co więcej lewactwo w mediach (np. kiedyś Tygodnik Powszechny, czy w ostatnich latach Gazeta Wyborcza) mogło w trudnej sytuacji korzystać z pomocy lewicy zachodniej. (Tygodnik Powszechny ze strony lewicy francuskiej, a „Gazeta Wyborcza” ze strony George’a Sorosa). Prawdziwa prasa katolicka w Polsce nie miała tego typu sponsorów i dlatego szybko upadł niezależny katolicki tygodnik Ład, z którym parę lat współpracowałem.

Różnice między Kościołem katolickim w Polsce a na Węgrzech

Jako naukowiec, badający od dziesięcioleci problematykę węgierską muszę ze smutkiem zwrócić uwagę na bardzo niekorzystne dla Kościoła katolickiego w Polsce porównania z działaniami Kościoła katolickiego na Węgrzech. Dużo słabszy liczebnie Kościół katolicki na Węgrzech jest o wiele bardziej zdecydowany w postępowaniu wobec lewaków i liberałów niż rozbijany od wewnątrz przez różnych Życińskich i Pieronków. Kościół katolicki w Polsce. Kościół na Węgrzech jednolicie i zdecydowanie popiera – z wzajemnością – rząd i politykę Victora Orbána. W ogóle niewyobrażalne byłoby, żeby jakiś węgierski Dziwisz wsadził do papamobile jakiegoś węgierskiego Kwaśniewskiego! Co to, to nie! Węgierski Kościół katolicki zbyt dobrze pamięta o wiele bardziej bezwzględną niż w Polsce politykę komunistów wobec religii i duchownych. Dość przypomnieć, że na Węgrzech rząd „Krwawego Macieja” z żydokomuny – Mátyása Rákosiego rozwiązał zakony i posłał tysiące zakonnic i zakonników do ciężkich wyniszczających obozów pracy. Prymas Węgier Péter Erdő w rozmowach z ambasadorem amerykańskim (wg. Wiki Leaks) jeszcze przed zwycięstwem Orbána bardzo ostro piętnował korupcję rządu postkomunistów i liberałów. Prymas niezwykle gorąco gratulował orbanowej partii Fidesz jej triumfu wyborczego. A u nas? Czy mam przypominać jakże licznych hierarchów, którzy wspierali Unię Demokratyczną, vel Unię Wolności, PO, a nawet SLD?! W przeciwieństwie do większości polskich biskupów bezkrytycznie, wręcz panegirycznie, popierających Unię Europejską, biskupi węgierscy niejednokrotnie stanowczo piętnowali jej nagonkę na Węgry, równie ostro atakując głównego sponsora antynarodowych i antykatolickich postaw w świecie George‘a Sorosa. W dzisiejszej Polsce nawet trudno sobie wyobrazić tak ostrą (a dość typową dla postaw węgierskich hierarchów) wypowiedź arcybiskupa Veszprém Gyuli Márfiego. Występując w liście z dnia 27 lutego 2012 r. w obronie rządu Orbána przed naciskami Sorosa i amerykańskich bankierów arcybiskup Márfi stwierdził bez ogródek: „Victor Orbán ma problemy w pierwszym rzędzie nie z Unią Europejską, lecz z międzynarodowym wielkim kapitałem, którego właściciele tkwią na Wall Street w Nowym Jorku, i których po prostu zwiemy „Ameryką”. To nazwanie jest oczywiście błędne: dolar i jego panowie i słudzy nie mają ojczyzny ani narodowości. To są obywatele kosmosu, kosmopolici w najgorszym znaczeniu tego słowa, którzy marzą o zagarnięciu całego świata”. (por. szerzej : J. R. Nowak : „Węgierska droga do zwycięstwa”, Warszawa 2015,t.II,s.s 159-161). U nas hierarchę, który wypowiedziałby takie słowa, gremialnie zaatakowano by za rzekomy nacjonalizm i antysemityzm. Znamienne, ze te słowa jednego z czołowych węgierskich hierarchów katolickich przede mną całkowicie przemilczano w Polsce, nawet ze strony korespondentów z Węgier. Czyżby obawiali się oni, że w sytuacji, gdy wciąż strofuje się polskich hierarchów za jakiekolwiek uwagi związane z fatalnym stanem kraju, okazałoby się, że gdzie indziej biskupi zabierają otwarcie bardzo krytyczny głos w sprawach politycznych i społecznych, piętnując naciski z Zachodu? A postawa węgierskich hierarchów mogłaby o zgrozo „zarazić” Episkopat w Polsce!