Od samego początku zaistnienia we Francji partii protestanckiej dochodziło do licznych gwałtów, rebelii i spisków dzielących pierwszą córę Kościoła na pół. Polityka monarchii była utopijna i ugodowa do tego stopnia, że król Karol IX oddał protestantom cztery twierdze: La Rochelle, Cognac, La Charite i Mountauban.
Reformowani zaczęli tworzyć państwo w państwie, zdradzali uległą koronę francuską na rzecz Anglii, w której zwyciężyła rewolucja anglikańska. We Francji powstała w oporze silna partia katolicka w postaci rodu Gwizjuszów, która została wymordowana przez późniejszego króla Henryka III (uciekł z tronu polskiego), za co ów monarcha został ekskomunikowany.
Wojny religijne we Francji tak naprawdę zaczęły się od spisku w Amboise (1560), kiedy to zamachowiec La Renaudie chciał dokonać zamachu na koronę francuską, a także porwać najważniejszych przedstawicieli rodu Gwizjuszów. Le Renaudie został jednak zdemaskowany i jego plan się nie powiódł. Od samego początku swojego powstania: kalwini, hugenoci i luteranie chcieli wymusić „wolność religijną” poprzez spiskowanie przeciwko królowi, tworzenie państwa w państwie i mordowanie katolików. Oczywiście lud katolicki nie pozostał im dłużny i w akcie zemsty dokonał rzezi, która przeszła do historii pod nazwą „Nocy Świętego Bartłomieja”, mordów odwetowych nic nie usprawiedliwia.
Nie ulega jednak najmniejszej wątpliwości, że herezje protestanckie osłabiły Francję na arenie międzynarodowej, a także zniszczyły jedność państwa w obliczu zagrożenia ze strony Niemiec i Anglii. Nie bez winy pozostali królowie, którzy od samego początku układali się z protestantami np. w celu osłabienia jedności Niemiec. Zemściło się to okrutnie, ponieważ wojny religijne przeniosły się do samego Paryża. Karol IX realizował politykę protestancką, starał się za wszelką cenę pogodzić się z rebeliantami, sprawiło to tylko całkowitą nieufność wśród ludu katolickiego, który zwrócił się w stronę rodu Gwizjuszów.
Król Henryk III, jak wyżej wspomniałem, chcąc ocalić autorytet i władzę monarchy uciekł się do obrzydliwej zbrodni i zamordował niewinnych: Henryka I Gwizjusza i jego brata kardynała Ludwika Gwizjusza. Papież Sykstus V ekskomunikował mordercę.
Protestantyzm nie przyniósł Francji niczego poza mordami, spiskami i rozłamami. Całkowicie kłóci się to z wizją „tolerancyjnego” i „wolnościowego” protestantyzmu w kontrze do „zacofanego” katolicyzmu.
Jeszcze kardynał Armand-Jean du Plessis de Richelieu musiał walczyć z protestanckim państwem w państwie i złamać potęgę twierdzy La Rechelle, która de facto była wspieranym przez Anglię śmiertelnym zagrożeniem dla Francji.
Dzisiaj Francja nie jest już katolicka, zatriumfował w niej antyklerykalny laicyzm. Nie sposób zauważyć, że to protestantyzm jako pierwszy podkopał chrześcijaństwo we Francji, zburzył ufność wobec legalnych władz państwa, podkopał teologię i moralność uświęconą przez Tradycję Kościoła i w końcu doprowadził do obustronnych rzezi i mordów.
Przeczytaj także:
Durniu niedouczony, hugenoci to kalwiniści właśnie, to ich francuska nazwa.
Nie czyli tego w katolickiej szkółce?
🤡🤡🤡
Errata: nie uczyli, miało być oczywiście. 😉
Obrażanie mnie za moją wiarę katolicką odbieram jako małą zasługę dla Maryi. Nie ma dla mnie znaczenia ile jest denominacji, sekt protestanckich i jak się nazywają. W dziejach Francji, na których się opierałem są nazywani wymiennie, nie popełniłem więc żadnego błędu wymieniając po kolei kalwinistów i hugenotów. Zamiast tak się obrażać na to, że nie poświęciłem czasu na dokładne zbadanie herezji kaliwinizmu, do czego się zresztą przyznaję, raczę zainteresować się treścią samego tekstu i tym, że herezje te były antychrześcijańskim wybuchem najniższych namiętności.
Noc świętego Bartłomieja, lud katolicki w akcie zemsty… , krew mnie zaleje, za chwilę, no to teraz wiem, czego uczą klechy – zboczeńcy, swój narybek, w katolickich „uczyliszczach”.
Przypomina mi to Reichskristallnacht, lud niemiecki w akcie zemsty. ☹️
Nie obrażam ciebie wcale z powodu wyznawania zabobonu katolickiego i trwania w pogaństwie, którego rezultatem będzie jezioro ogniste, czyli druga śmierć, której tobie nie życzę.
Tylko jak się pisze publiczne artykuły, to trzeba się do tego dobrze przygotować i sprawdzić źródła. ☹️
BRONKA…..Bronka miło Cię widzieć, że zawsze czujna, jak każde zło nie odpuszczasz. Wiedz , że opętanie można leczyć, nazywa się to Egzorcyzm, nie wiem czy ci pomoże , ale warto spróbować każdej możliwości ocalenia. Powiem Ci , że Twoje chamstwo już nie robi na nikim wrażenia, raczej budzi litość , jak każda deformacja i karłowatość. No to Bronka czekamy na odpowiedz , mam nadzieję, że nie zawiedziesz i na tu zaprezentujesz jakieś nowe wykwintne wyrażenia, dalej Bronka czekamy? Tylko ŚW Kościół Katolicki JEST Prawdą, te szatańskie odstępstwa zginą i zostaną unicestwione jak zgniły owoc , który śmierdzi i odstrasza. Pławią się w grzechu , co widać i słychać. Zgniłe owoce protestantyzm nie mogą się ostać . Tylko Św KK się ostanie. Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» 14 A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków»5. 15 Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» 16 Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». 17 Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew6, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. 18 Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą7. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». 20 Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. Bronka czekamy
Drogi KATOLIKU, domyślam się kto się za tym pseudonimem ukrywa,styl zdradza człowieka.
Co mogę na to odpowiedzieć? 😀
Egzorcyzmy, czy to z szamanizmu? 😀
Drogi KATOLIKU,
PRAWDĄ I DROGĄ JEST TYLKO JEZUS CHRYSTUS!!! AMEN.
Francja Pierwsza Córa Kościoła Katolickiego zdradziła swoje dziedzictwo, dlatego zdąża do zagłady, śmiało można powiedzieć, że niszcząc Kościoły Katolickie i wyrzekając się Wiary Katolickiej idzie w otchłań. Te wszystkie sekty protestanckie ,to dzieło szatana , którego celem , jak wiemy jest poprowadzenie człowieka do piekła. Tam zmierzają wymienione przez Pana Pawła ,wyznawcy tych sekt.Czy Bronka to właśnie wyznawczyni którejś z wymienionych odstępczych kościołów?Jeśli tak, to nie ma dla niej ratunku, oczywiście może się nawrócić, ale opętanie przez szatana (nienawiść) to niemożliwi?
#KATOLIKU,
ale byłe klechy tak mają, to od penetracji analnych
w seminarium.
Nie można na to niestety nic pomóc. 🤡🤡🤡
Bronka nie posądzaj, bo się mylisz. Jako katolik, jeżeli bedę żyć w łasce, to nie muszę się obawiać piekła. Heretycy niestety są bardzo zagrożeni przez błąd. Co do publicznego prezentowania własnych poglądów, to na twoim miejscu bym się bardzo wstydził.
#Pawełku, drogie dziecko,
co to jest łaska?
Od kogo pochodzi?
Czy otrzymujemy ją z uczynków?
Podpowiem, odpowiedzi na te pytania, znajdują się w Listach pawłowych.
Których?
Owocnej lektury z pomocą Ducha Świętego.
#Pawełku, drogie dziecko,
P. S.
I się tak nie obrażaj, jak pensjonarka.
Krytyka, czyni nas silniejszymi!
I zmusza do przemyśleń! 😋
#Pawełku, drogie dziecko,
Ostatni wpis na dziś. 🤡🤡🤡
Do przemyślenia.
Kiedy upadła Francja, powiedzmy katolicka?
Kiedy wprowadzono laicyzm?
Może po (w czasie) tzw. Wielkiej Rewolucji Francuzkiej?
Gdzie byli w tym czasie francuzcy Protestańci?
Może, po odwiłaniu edyktu tolerancyjnego (kiedy?) zostali wypędzeni z Francji?
Było to może przed, wyżej wymienioną Rewolucją?
Dokąd poszli francuzcy Hugenoci między innymi?
Przypadkiem nie do Brandenburg – Preußen?
Jak wpłynęło to na rozwój tego Kraju?
(Nie długo weźme udział w likwidacji Rzeczypospolitej szkacheckiej).
Kto doprowadził do rozkwitu nauki, handlu i rzemiosła w Brandenburg – Preußen?
Katolicy? Czy Protestańci byli nietolerancyjni?
Fryderyk Wielki wydał Akt tolerancyjny, którego efektem, jest katolicka katedra pod wezwaniem Jadewigi śląskiej w Berlinie na Forum Fridericianum.
Udanych przemyśleń historycznych. 😉
Protestantyzm, który wywodzi się od Łotra, jest gorszy nawet od postjudaizmu, bo po pierwsze bliżej mu do judaizmu niż do katolicyzmu, a także nie zna pojęcia grzechu ,a więc obowiązuje tu zasada : grzesz ile tylko wlezie. A poza tym obowiązuje u nich z tym związany fałszywy dogmat predestynacji. Nie twierdzę, że wszyscy protestanci są tacy, ale niestety są heretykami.
#Normalny
Bzdura!
Jeżeli człowiek, twierdzi, że jest zbawiony z łaski, a dalej grzeszy, to jest kłamcą, i dowodzi, że nie jest zbawiony.
Predestynacja jest nauką Kalwina, i jest niebiblijna.
#Pawełku, drogie dziecko,
Jeżeli chcesz zobaczyć wkład Hugenotów francuskich w rozwój Niemiec, polecam Bad Karlshafen do obejrzenia.
Co jest zamiast rynku w tym mieście?
To już ostatni wpis na dziś. 😉
#Normalny
Od kogo wywodzi się rzymski katolicyzm?
Od bandyty i mordercy, Konstantyna.
🤡🤡🤡
Rzymski katolicyzm, to Wielki Babilon.
Szczególnie można to poznać po „moralnym” życiu ich „kapłanów” zboczeńców.
Tak, tak, nie wszyscy są tacy, z pewnością, ale odrobina kwasu…
🤡🤡🤡
Bronka ! Idź się leczyć heretyczko z protestantyzmu bo to droga prosto do piekła. Nawet Pisma Świętego nie znasz a co do dopiero Świętej Tradycji ! A poza tym jesteś wulgarna jak stara grzesznica.
#Normalny
Dopiero, błaźnie katolicki, piszemy razem.
Do podstawówki „mędrcu” katolicki.
🤡🤡🤡
Największy kaznodzieja europejski doby kontrreformacji Piotr Skarga:
Pilnie uważaj to, co mówi ś. Ambroży, iż wiary Chrystusowej w odszczepieństwie i heretyctwie niemasz. Mówiąc niektórzy heretycy: iż wierzym w Chrystusa, i drudzy wszystko Credo z nami wyznawają. A cóż po tem — nie z wiary to czynią, którą sam Bóg wlewa Duchem swoim Świętym, i którą to wszystko wierzy, co Bóg przez Kościół, to jest starszych kościelnych, porządnie od siebie wezwanych i posłanych, mówi i naucza, ale ze swego obierania i rozumienia wierzą w Chrystusa, i inne artykuły o nim, ale nie dlatego, iż tak święty Kościół z Ducha Bożego naucza, ale iż to tak się im zda wedle rozumu ich, a jako oni mówią, wedle Pisma. I przetoż to wierzą, co chcą i co się im podoba; a co się im nie zda ani podoba, a jako mówią, czego w Piśmie, to jest w głowie swej i w swoich wykładach nie znajdują, temu nie wierzą. Przetoż wiara ich nie jest wiara Boska, święta, kościelna, od Ducha Świętego, ale obierki i wynalazki, i upodobanie ich.
Źródło: Żywot ś. Satyra brata ś. Ambrożego, t. IV, s. 416.
Sekty heretyckie jedna drugą prześladuje, a wszystkie prawdy nie mają, a na religję, która sama prawdę ma, zgodnie biją; i w tem się tylko zgadzają, prawdę zgubić a fałsz i niezgodę szczepić. Jako gdy złodzieje co ukradną, a dzieląc się poswarzą, i jeden na drugiego o sprawiedliwość woła – chcąc ich ktoś pogodzić, zawoła na nich, aby szli do wójta a każdy tem swej sprawiedliwości dochodził – pewnie się wnet wszyscy zezwolą na to, chociaż niezgodni między sobą, aby nie chodzili mówiąc: Wszystkich nas da powiesić. Święta rzymska Piotra ś. stolica jest jako wójt i sędzia na heretyków i wszystkich sekciarzy, którzy się o to między sobą swarzą, co z Kościoła rzymskiego wykradli. A gdy im ktoś do zgody ukazuje, a do sędziego, gdzie jest stolica prawdy i sprawiedliwości, im radzi, wszyscy się wzdrygają i boją, i na to się zgodzą, iż sędzia zły, nie ma sprawiedliwości i prawdy, a u samych zbiegów i cudze wykradających, sprawiedliwość i prawda została.
Źródło: Obrok duchowny do męczeństwa ś. Eugenjusza, biskupa kartagińskiego i wieli innych, umęczonych w Afryce
Bronka, typowa protestancka potwarz. Katolicyzm wywodzi się od Konstantyna? Te protestanckie brednie o tym, że katolicyzm ma naleciałości pogańskie można obalić bardzo prosto. Dlaczego żaden Ojciec Kościoła, żaden apologeta chrześcijański, żaden kronikarz nie przeciwstawił się w III wieku tej rzekomej „zmianie” kultu, kiedy kult chrześcijański stał się publiczny? Odpowiedź jest bardzo prosta, bo nie było żadnej zmiany kultu. Ale tego już heretycy Ci nie powiedzą.
Zamiast obrażać wszystkich na około i sugerować, że są nie wykształceni, zacznij używać podstaw kultury języka, które jak widać są Tobie obce. Co do kwestii łaski zwyczajnie nie masz pojęcia o czym piszesz. Stan łaski uświęcającej polega na byciu wolnym od grzechu ciężkiego i możliwość przyjęcia Najświętszego Sakramentu, który gładzi wszystkie grzechy lekkie. Jeżeli ktoś jest w stanie grzechu ciężkiego, a jest ochrzczony, to musi przystąpić do Sakramentu Pokuty i Pojednania, jeżeli nie uzyska rozgrzeszenia, to w świetle nauki Kościoła: Tradycji Apostolskiej i Pisma Świętego pójdzie w ogień wieczny.
#Pawełku, drogie dziecko,
czy zastanowiłeś się, kto zniszczył Francję?
Czy obejrzałeś Bad Karlshafen, na razie w internecie? 😉
#Pawełku, drogie dziecko,
już ciebie prosiłam, żebyś nie cytował mi ludzkich nauk, dla mnie autorytet ma TYLKO Słowo Boże. 😉
#Pawełku, drogie dziecko,
czy wiesz, na czym opiera się religia katolicka? 😉
Katechizm katolicki naucza, że na tzw. tradycji katolickiej, Słowie Bożym i nauczaniem rzymskiego papieża.
A co się stanie, jeżeli tradycja katolicka, albo nauki rzymskiego papieża zaprzeczają Słowu Bożemu? 😀
#Pawełku, drogie dziecko,
a czy tą katedrę na zdjęciu też może podpalili protestanci? 😀
Zdradzę ci tajemnicę, to ja byłam. 🤡🤡🤡
Z powodu braku elementarnej wiedzy protestantów na temat wiary chrześcijańskiej, po raz kolejny muszę zacytować katechizm kard. Gasspariego:
125. Po co Jezus Chrystus ustanowił Kościół?
Jezus Chrystus ustanowił Kościół po to, aby dalej pełnił w świecie Jego zadanie, aby mianowicie w Kościele i przez Kościół aż do skończenia świata ludziom były przydzielane owoce Odkupienia, dokonanego na krzyżu.
126. Kto ma rządzić Kościołem z woli Jezusa Chrystusa?
Z woli Jezusa Chrystusa Kościołem rządzić mają apostołowie pod zwierzchnictwem Piotra, oraz ich prawowici następcy.
127. Kto jest prawowitym następcą świętego Piotra w rządach nad całym Kościołem?
Prawowitym następcą świętego Piotra w rządach nad całym Kościołem jest każdorazowy Biskup Rzymu, czyli Najwyższy Kapłan rzymski, innymi słowy Papież, bo on sprawowanie najwyższej władzy obejmuje po Piotrze, który był Biskupem miasta Rzymu i umarł jako Biskup miasta Rzymu.
128. Kto jest prawdziwą głową Kościoła?
Prawdziwą głową Kościoła jest sam Jezus Chrystus, który w sposób niewidzialny zamieszkuje go, rządzi nim i jednoczy w Sobie Jego członków.
129. Dlaczego Papież rzymski zwie się i jest głową widzialną Kościoła i Namiestnikiem Jezusa Chrystusa na ziemi?
Papież rzymski zwie się i jest widzialną głową i Namiestnikiem Jezusa Chrystusa na ziemi, ponieważ widzialna społeczność musi mieć widzialną głowę, więc Jezus Chrystus św.Piotra i jego następcę aż do końca świata ustanowił taką głową widzialną Kościoła i zastępca swoim we władzy nad Kościołem.
130. Jakąż tedy władzę posiada Papież rzymski?
Papież rzymski z prawa Bożego posiada w Kościele nie tylko pierwszeństwo honorowe, lecz także najwyższą władzę rządzenia zarówno w tych sprawach, które dotyczą wiary i obyczajów, jak i w tych sprawach, które należą do porządku i rządzenia.
131. Jaka jest władza rzymskiego Papieża?
Władza rzymskiego Papieża jest najwyższa, pełna, jemu właściwa i bezpośrednia, zarówno nad wszystkimi Kościołami jako też nad każdym Kościołem z osobna, tudzież nad wszystkimi pasterzami i wiernymi razem jako tez nad każdym z osobna.
132. Którzy są prawowici następcy apostołów?
Prawowitymi następcami apostołów z ustanowienia Bożego są Biskupi, których Papież rzymski stawia na czele poszczególnych Kościołów, i oni rządzą potem tymi Kościołami władzą im właściwą pod zwierzchnictwem Papieża.
133. Czym więc jest Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa?
Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, jest społecznością widzialną ludzi ochrzczonych, którzy zjednoczeni wyznawaniem tej samej wiary i węzłem wzajemnej zależności dążą do tego samego celu duchownego pod zwierzchnictwem Papieża rzymskiego i Biskupów, pozostających w jedności z nim.
134. Co to jest ciało Kościoła?
Ciało Kościoła jest to to, co w nim jest widzialne i sam Kościół czyni widzialnym, czyli wierni sami, o ile są w jedno złączeni, rząd zewnętrzny, zewnętrzny urząd nauczycielski, zewnętrzne wyznawanie wiary, udzielanie Sakramentów, obrzędy etc.
135. Co to jest dusza Kościoła?
Dusza Kościoła jest to to, co jest niewidzialnym pierwiastkiem duchownego i nadprzyrodzonego życia Kościoła, czyli ustawiczna pomoc Ducha Świętego, pierwiastek władzy, wewnętrzna uległość rządom Kościoła, łaska uświęcająca z cnotami wlanymi etc.
136. Dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa zwie się i jest drogą czyli środkiem koniecznym do zbawienia?
Kościół Jezusa Chrystusa dlatego zwie się i jest drogą czyli środkiem koniecznym do zbawienia, ponieważ Jezus Chrystus ustanowił Kościół, aby w nim i przezeń owoce odkupienia udzielały się ludziom; stąd nikt spośród tych, którzy nie nalezą do Kościoła, nie może dostąpić zbawienia w myśl zasady: „Poza Kościołem nie ma zbawienia.”
137. Jak się różni Kościół, przez Jezusa Chrystusa ustanowiony, od innych kościołów, które noszą nazwę chrześcijańskich?
Kościół ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, różni się od innych kościołów, które się nazywają chrześcijańskimi, znamionami, mianowicie jednością, świętością, powszechnością (katolickością) i apostolskością; Jezus Chrystus przyznał je Kościołowi swojemu, i znajdują się one tylko w Kościele Katolickim, którego głową jest Ojciec Święty w Rzymie.
138. Czy prawdziwy Kościół można krótszą i prostszą drogą odróżnić od innych kościołów?
Kościół prawdziwy można odróżnić od innych Kościołów krótszą i prostszą drogą, czyli tym, że Kościół prawdziwy, zgodnie ze starą zasadą Ojców Gdzie Piotr, tam Kościół, podlega Biskupowi Rzymskiemu, jako swej głowie widzialnej, i tę podległość uważa za rzecz istotną.
139. Jakim sposobem z tej zasady (Gdzie Piotr, tam Kościół) można to wywnioskować?
Z tej zasady można to łatwo wywnioskować, bo skoro Jezus Chrystus Kościół swój, który miał zawsze trwać, zbudował na Piotrze, przeto tylko taki Kościół może być Kościołem prawdziwym, którym rządzi i kieruje prawowity następca Piotra; tym zaś jest Biskup rzymski, czyli Papież.
B. O władzy Kościoła
140. Jakiej władzy udzielił Chrystus Pan Kościołowi, żeby Kościół osiągnął cel, dla którego został założony?
Chrystus Pan udzielił Kościołowi dla osiągnięcia celu, dla którego został założony, władzy sądowniczej i kapłańskiej; władza zaś sądownicza zawiera władzę nauczania.
141. Co to jest władza nauczania?
Władza nauczania jest to prawo i obowiązek Kościoła strzeżenia, wykładania, obrony i głoszenia nauki Jezusa Chrystusa wszystkiemu stworzeniu niezależnie od jakiejkolwiek władzy ludzkiej.
142. Czy w wykonywaniu władzy nauczania jest różnica między ochrzczonymi i nieochrzczonymi?
W wykonywaniu władzy nauczania jest różnica między ochrzczonymi i niochrzczonymi:
ochrzczonym bowiem Kościół naukę przedkłada i nakłada ją na nich, a oni winni ją przyjmować nie tylko z prawa Boskiego, lecz także na podstawie władzy, jaką Kościół ma nad nimi jako nad poddanymi;
nieochrzczonym zaś Kościół przedkłada naukę w imię Boga, oni zaś winni się jej nauczyć i przyjąć ją nie z rozkazu Kościoła, lecz z prawa Boskiego.
143. Kto przeto w Kościele posiada władzę nauczania?
Władzę nauczania posiada w Kościele Papież i Biskupi, którzy pozostają z nim w jedności; stąd mówi się, że oni stanowią Kościół nauczający.
144. Czy Kościół jest nieomylny w nauczaniu?
W nauczaniu dzięki ustawicznej pomocy Ducha Świętego, obiecanej przez Jezusa Chrystusa, Kościół jest nieomylny, gdy czy to w zwyczajnym i powszechnym nauczaniu, czy też uroczystym orzeczeniem władzy naczelnej podaje wszystkim do wierzenia prawdy wiary i obyczajów, które są bądź objawione same w sobie, bądź też pozostają w związku z objawionymi prawdami.
145. Do kogo należy wydawania takich uroczystych orzeczeń?
Wydawanie takich uroczystych orzeczeń należy zarówno do Papieża jak też do Biskupów, pozostających w jedności z Papieżem, zwłaszcza na soborze powszechnym.
146. Co to jest sobór powszechny?
Sobór powszechny jest to zebranie Biskupów całego Kościoła Katolickiego, zwołane przez Papieża; zebraniu temu przewodniczy Papież bądź osobiście, bądź przez swoich legatów, i on też swoją powagą zatwierdza uchwały soborowe.
147. Kiedy Papież korzysta z przywileju osobistej nieomylności?
Papież z przywileju osobistej nieomylności korzysta wówczas, gdy przemawia ex cathedra, to jest gdy jako pasterz i nauczyciel wszystkich chrześcijan określa naukę wiary i obyczajów, którą ma przyjąć cały Kościół.
148. Jaki jest nasz obowiązek względem prawd wiary i obyczajów, które Kościół podaje wszystkim do wierzenia jako objawione od Boga?
W prawdy wiary i obyczajów, które Kościół podaje wszystkim do wierzenia jako objawione od Boga, czy to przez zwyczajne i powszechne nauczanie, czy też przez uroczyste orzeczenie, winniśmy wierzyć wiarą Boską i katolicką.
149. Jak się nazywa prawda tak określona?
Prawda tak określona nazywa się dogmatem wiary, a jej przeciwieństwem jest herezja.
150. Które są prawdy nie objawione wprost, lecz związane z objawionymi?
Prawdami nie objawionymi wprost, lecz złączonymi z prawdami objawionymi, są głównie fakta dogmatyczne i wyroki Kościoła o tych twierdzeniach, które on potępił i zabronił.
151. Czy winniśmy przyjmować także te prawdy, które nie są wprost objawione, ale pozostają w związku z objawionymi, a które Kościół tak samo wszystkim podaje do wierzenia?
Również te prawdy, które nie są wprost objawione, ale pozostają w związku z objawionymi, a które Kościół tak samo wszystkim do wierzenia podaje, winniśmy przyjmować sercem i ustami dla nieomylności Kościoła, która się rozciąga i na te prawdy.
152. Co należy wiedzieć o innych dekretach doktrynalnych, które wydaje Stolica Apostolska w sprawach nauki wiary i obyczajów bądź wprost od siebie, bądź też przez święte kongregacje rzymskie?
Inne dekrety doktrynalne, które Stolica Apostolska w sprawach wiary i obyczajów wydaje bądź wprost od siebie, bądź przez święte kongregacje rzymskie, winniśmy przyjmować z obowiązku sumienia gwoli posłuszeństwa względem Stolicy Apostolskiej, która także tym sposobem spełnia urząd nauczycielski, powierzony jej przez Chrystusa Pana.
153. Co mogą i powinni czynić Biskupi we własnej diecezji na mocy władzy nauczania?
Biskupi we własnej diecezji na mocy władzy nauczania mogą i powinni albo sami, albo przez drugich prawdy wiary i obyczajów, przyjęte przez Kościół, podwładnym w stosowny sposób podawać i wpajać, niebezpieczne dla wiary nowości odpierać i w razie potrzeby donosić o nich najwyższej władzy kościelnej.
154. Co oznacza władza rządzenia w Kościele?
Władza rządzenia w Kościele oznacza, że Papież dla całego Kościoła, a każdy Biskup dla swej diecezji, dla osiągnięcia celu Kościoła, ma władzę rządzenia, czyli władzę przepisywania praw, sądzenia, karania i zawiadywania.
155. Co to jest władza kapłańska?
Władza kapłańska jest to władza sprawowania świętych czynności, zwłaszcza w służbie ołtarza, powierzona świętej Hierarchii, głównie Biskupom, przez Sakrament Kapłaństwa, zmierzająca wprost do zbawienia dusz drogą sprawowania służby Bożej i szafowania Sakramentami i sakramentaliami; nazywa się to duszpasterstwem.
156. Jakich pomocników mają Biskupi w pracy duszpasterskiej?
Pomocnikami Biskupów w pracy duszpasterskiej są kapłani, zwłaszcza proboszczowie, którzy podlegają Biskupom według przepisów prawa kościelnego.
C. O członkach Kościoła
157. Którzy ludzie są członkami Kościoła, ustanowionego przez Jezusa Chrystusa?
Członkami Kościoła, ustanowionego przez Jezusa Chrystusa, są ochrzczeni, złączeni węzłem jedności, wiary i wspólności katolickiej.
158. Kto jest poza Kościołem, ustanowionym przez Jezusa Chrystusa?
Poza Kościołem, ustanowionym przez Jezusa Chrystusa, są:
nieochrzczeni
jawni apostaci, heretycy, schizmatycy i ci ekskomunikowani, których należy unikać
159. Kto to są apostaci, heretycy, schizmatycy i ekskomunikowani, których należy unikać?
Apostaci są to ochrzczeni, którzy zupełnie odpadli od wiary chrześcijańskiej; heretycy są to tacy, co uparcie albo zaprzeczają jakiemuś dogmatowi wiary, albo wątpią o nim; schizmatycy są to ci, co się wzbraniają poddać Ojcu Świętemu, albo też nie chcą mieć nic wspólnego z członkami Kościoła, podlegającymi Papieżowi; ekskomunikowani z obowiązkiem unikania ich są to ci, których ta kara spotkała według postanowień świętych kanonów.
160. Czy ci wszyscy podlegają prawom Kościoła?
Ci wszyscy podlegają prawom Kościoła, gdyż są jego poddanymi, chyba że Kościół bądź wyraźnie, bądź milcząco uważa ich za wyjętych spod swego prawa.
161. Czy ekskomunikowani tolerowani są członkami Kościoła?
Ekskomunikowani tolerowani są członkami Kościoła, ale się ich wyklucza od tych skutków spólności życia z wiernymi, które są wymienione w świętych kanonach, a mogą je oni odzyskać tylko wtedy, gdy zaniechają oporu i otrzymają zwolnienie od tej najcięższej kary.
162. Czy dorosły, który umiera bez Sakramentu Chrztu, może być zbawiony?
Dorosły, który umiera bez Sakramentu Chrztu, może być zbawiony nie tylko wtedy, gdy ma wiarę przynajmniej w te prawdy, w które każdy musi wierzyć, bo są one nieodzownym warunkiem zbawienia, i gdy ma miłość, która zastępuje chrzest, ale także wtedy, jeśli przy pomocy światła Bożego i łaski Bożej, nie znając bez własnej winy prawdziwej religii i będąc gotowym słuchać Boga, pilnie zachowywał prawo przyrodzone.
163. Czy dorosły, ochrzczony ważnie, a należący bez swej winy do sekty heretyckiej lub schizmatyckiej, może być zbawiony?
Dorosły, ochrzczony ważnie, a należący bez swej winy do sekty heretyckiej lub schizmatyckiej, może również być zbawiony, jeśli nie stracił łaski otrzymanej na chrzcie, a jeśli ją utracił, odzyskał ją przez odpowiednią pokutę.
164. Co się dzieje z tymi, którzy choć poznali prawdę Kościoła Jezusa Chrystusa, dobrowolnie pozostają poza nim?
Ci, którzy poznali prawdę Kościoła Jezusa Chrystusa, a jednak pozostają poza nim, grzeszą ciężko i dlatego nie mogą być zbawieni, jeżeli trwają w tym stanie.
165. Co powinni czynić ci, którzy są poza Kościołem Jezusa Chrystusa, a mają co do tego jakąś wątpliwość?
Ci, którzy są poza Kościołem Jezusa Chrystusa, a mają co do tego jakąś wątpliwość, winni szczerze szukać prawdy w Panu i wyuczyć się według sił podanej sobie prawdy Chrystusowej, oraz wstąpić do Kościoła Chrystusowego uznanego za prawdziwy.
D. O różnicy między Kościołem a Państwem i o prawach jednego i drugiego
166. Czy Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, różni się od państwa?
Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, jest czym innym od państwa; nie ma jednak rozdziału Kościoła od państwa, ani też być nie może państwo słusznie urządzone na zasadzie rozdziału od Kościoła, choć rozdział Kościoła od państwa w wyjątkowych i ważnych okolicznościach może być czasem cierpiany, albo nawet uważany za coś lepszego.
167. Jakie zasady określają uprawnienia Kościoła i państwa?
Następujące zasady określają uprawnienia Kościoła i państwa:
wszystko, co dotyczy zbawienia dusz i czci Bożej, podlega władzy Kościoła;
wszystkie inne sprawy natury państwowej i politycznej podlegają władzy państwa;
w sprawach zaś prawa mieszanego według natury i według zamiarów Boskich między Kościołem a państwem panuje zgoda, dzięki której unika się zgubnych dla obydwu sporów.
168. Czy Kościół może wyrokować także w sprawach z dziedziny państwowej i politycznej?
Kościół może wyrokować także w sprawach z dziedziny państwowej i politycznej, jeżeli te sprawy pozostają w związku z prawidłem wiary i obyczajów, a zatem ze zbawieniem dusz.
169. Do kogo należy sąd o tym związku?
Sąd o tym związku należy do władzy kościelnej, której orzeczeniu katolikowi nie wolno odmawiać posłuszeństwa.
Art. 3
O Świętych obcowaniu
170. Jak się wiąże druga część dziewiątego artykułu Składu Apostolskiego: Świętych obcowanie z częścią pierwszą?
Druga część dziewiątego artykułu: Świętych obcowanie, wiąże się z pierwszą częścią, ponieważ jest pewnym jej wyjaśnieniem, gdyż poucza, jaki pożytek mają członkowie Kościoła z uświęcenia, którego dostępują w Kościele i przez Kościół.
171. W co wierzymy przez tę drugą część dziewiątego artykułu?
Przez tę drugą część dziewiątego artykułu wierzymy, że między członkami Kościoła dla ścisłej jedności, która ich łączy ze sobą pod jedną głową Chrystusem, odbywa się wzajemna wymiana dóbr duchownych.
172. Czy wszystkie członki Kościoła korzystają z tego obcowania w całej pełni?
Z tego obcowania nie wszystkie członki Kościoła korzystają w całej pełni, lecz tylko te, które są w stanie łaski, i dlatego to obcowanie nazywa się Świętych obcowaniem.
173. Czy ci, którzy są w grzechu śmiertelnym, pozbawieni są tego obcowania?
Ci, którzy są w grzechu śmiertelnym, nie są całkiem pozbawieni tego obcowania i do odzyskania łaski mogą doznać pomocy tak od publicznych modłów Kościoła jako też od modlitw i dobrych uczynków osób, będących w łasce Bożej.
174. Czy jest obcowanie z tymi, którzy się cieszą chwałą w niebie?
Jest obcowanie z tymi, którzy się cieszą chwałą w niebie, gdy oddajemy im cześć i zanosimy do nich prośby błagalne, oni zaś wstawiają się za nami do Boga.
175. Czy jest także obcowanie z duszami w czyśćcu?
Jest obcowanie także z duszami w czyśćcu, gdyż my możemy im przychodzić z pomocą, mianowicie przez ofiarę Mszy św., przez Odpusty, modlitwy i inne uczynki pobożne i pokutne; a one nawzajem wspierają nas u Boga swoimi modlitwami.
176. Jakie modlitwy zwykli wierni odmawiać częściej za dusze w czyśćcu cierpiące?
Za dusze w czyśćcu cierpiące wierni zwykli częściej odmawiać psalm De profundis (‘Z głębokości’) i tę drugą krótką modlitwę: Wieczne odpoczywanie racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju. Amen.
#Pawełku, drogie dziecko,
po co ty to kopiujesz?
Ja tych katolickich bredni nie czytam. ☹️
A nie umiesz odpowiedzieć na proste pytanie, jak podoba ci się wkład Hugenotów w powstanie ciekawej architektury w Bad Karlshafen? 😀
#Pawełku, drogie dziecko,
a tzw. czyścić, to wymysł klechów, żeby oskubywać swoje owieczki i barany katolickie z kasy, np. sprzedając im tzw. odpusty.
🤡🤡🤡
#Pawełku, drogie dziecko,
ten „czyścić” zobaczyłam kontem oka, jest pod tym długim wpisem. 🤡🤡🤡
Chyba jednak warto się zapoznać, katechizm Kardynała Gasspariego:
559. Co popełnia ten, kto mimo łaski, której Bóg zawsze udziela do zbawienia, przestępuje prawo Boskie?
Kto mimo łaski, której Bóg zawsze udziela do zbawienia, przestępuje prawo Boskie, świadomie i dobrowolnie, popełnia grzech uczynkowy czyli osobisty.
560. Cóż to więc jest grzech uczynkowy?
Grzech uczynkowy jest to świadome i dobrowolne przekroczenie prawa Boskiego.
561. Jakim sposobem może być popełniony grzech uczynkowy?
Grzech uczynkowy może być popełniony myślą, mową i uczynkiem, zarówno dokonanym jak zaniedbanym, i to albo przeciw Bogu, albo przeciw nam samym, albo przeciw bliźniemu, zależnie od tego, czy prawo, które się przekracza, dotyczy wprost Boga, czy też nas samych czy bliźniego.
562. Co powstaje z powtarzania tego samego grzechu uczynkowego?
Z powtarzania tego samego grzechu uczynkowego powstaje skłonność do złego, zwana nałogiem.
563. Iloraki jest grzech uczynkowy?
Grzech uczynkowy jest albo śmiertelny albo powszedni.
564. Co to jest grzech śmiertelny?
Grzech śmiertelny jest to przekroczenie prawa, popełniane z wiedzą i wolą przy świadomości ciężkiego przewinienia.
565. Dlaczego ten grzech nazywa się śmiertelnym?
Ten grzech nazywa się śmiertelnym dlatego, ponieważ odwracając duszę od jej celu ostatecznego, pozbawia ją jej życia nadprzyrodzonego, czyli łaski uświęcającej, skazuje ją na śmierć wiekuistą w piekle, uśmierca zdobyte zasługi, tak, że już się nie mogą przydać na żywot wieczny, dopóki nie odżyją przez odzyskanie na nowo łaski; w końcu grzech śmiertelny czyni człowieka niezdolnym do nabywania dalszych zasług na niebo.
566. Co to jest grzech powszedni, czyli lekki?
Grzech powszedni, czyli lekki, jest to przekroczenie prawa, popełnione z wiedzą i wolą przy świadomości lekkiego przewinienia.
567. Dlaczego ten grzech nazywa się lekkim?
Ten grzech nazywa się lekkim, bo skoro duszy nie odwraca od jej celu ostatecznego i nie zadaje duszy śmierci duchowej, łatwo może być odpuszczony nawet bez spowiedzi sakramentalnej i stanowi pewną chorobę duszy, która z natury swej może być łatwo wyleczona.
568. Które są główne skutki grzechu powszedniego?
Główne skutki grzechu powszedniego polegają na tym, że: zmniejsza on ciepło miłości, usposabia duszę do grzechu śmiertelnego i czyni człowieka winnym kary doczesnej, którą trzeba odpokutować albo w tym życiu, albo w przyszłym.
569. Czy wszystkie grzechy powszednie i śmiertelne są równe między sobą?
Grzechy czy to powszednie, czy też śmiertelne nie wszystkie są między sobą równe, lecz jak jedne grzechy powszednie są lekkie a drugie mniej lekkie, tak też jedne grzechy śmiertelne są ciężkie, drugie zaś cięższe.
570. Które grzechy śmiertelne są z natury swej najcięższe?
Grzechy śmiertelne z natury swej najcięższe są te, które ktoś popełnia wprost przeciw Bogu.
571. Ile jest grzechów przeciwko Duchowi Świętemu?
Sześć jest grzechów przeciwko Duchowi Świętemu:
o łasce Bożej rozpaczać;
przeciwko miłosierdziu Bożemu zuchwale grzeszyć;
uznanej prawdzie chrześcijańskiej się sprzeciwiać;
bliźniemu łaski Bożej zazdrościć;
na zbawienne napomnienia zatwardziałe mieć serce;
rozmyślnie trwać w niepokucie.
572. Dlaczego te grzechy nazywamy grzechami przeciwko Duchowi Świętemu?
Te grzechy dlatego nazywamy grzechami przeciwko Duchowi Świętemu, ponieważ ten, kto je popełnia, w przewrotności swojej odczuwa, co go może powstrzymać od grzechu, gardząc łaską, którą się zazwyczaj przypisuje Duchowi Świętemu, jako źródłu wszystkiego dobra.
573. Ile jest grzechów przeciwko bliźniemu wołających o pomstę do nieba?
Cztery są grzechy przeciwko bliźniemu, wołające o pomstę do nieba, a mianowicie:
rozmyślne zabójstwo;
grzech sodomski;
uciemiężenie ubogich oraz wdów i sierot;
zabieranie lub zatrzymywanie umówionej zapłaty sługom i robotnikom.
574. Dlaczego mówi się, że te grzechy wołają o pomstę do nieba?
Dlatego się mówi, że te grzechy wołają o pomstę do nieba, ponieważ przed innymi grzechami mają w sobie nadzwyczajną i jawną niegodziwość i ściągają gniew i zemstę Bożą na tych, którzy je popełniają.
575. Które są grzechy główne?
Następujące są grzechy główne:
pycha;
łakomstwo;
nieczystość;
zazdrość;
obżarstwo i pijaństwo;
gniew;
lenistwo.
576. Dlaczego te grzechy nazywają się głównymi?
Te grzechy nazywają się głównymi, ponieważ są jakby źródłem i korzeniem wszystkich innych grzechów i nałogów.
577. Które cnoty są przeciwne grzechom głównym?
Grzechom głównym są przeciwne następujące cnoty:
pysze – pokora;
łakomstwu – szczodrość;
nieczystości – czystość;
zazdrości – życzliwość;
obżarstwu i pijaństwu – mierność;
gniewowi – łagodność;
lenistwu – pilność w pracy i służbie Bożej.
578. czy prócz grzechu powinniśmy unikać także okazji do grzechu?
Prócz grzechu powinniśmy wedle możności unikać także bliskich okazji do grzechu, to jest takich okoliczności, wśród których człowiek naraża się na wielkie niebezpieczeństwo popełnienia grzechu; bo „kto miłuje niebezpieczeństwo, w nim zginie”.
579. Czy może się zdarzyć, że będziemy musieli odpowiadać wobec Boga za cudze grzechy?
Może się zdarzyć, że będziemy musieli wobec Boga odpowiadać za cudze grzechy, mianowicie wtedy, jeżeli i o ile byliśmy albo przyczyną cudzych grzechów, bądź nakazując je i doradzając do nich, bądź też zgadzając się na nie, albo też nie przeszkodziliśmy cudzym grzechom, choć mogliśmy i powinni byli przeszkodzić.
#Pawełku, drogie dziecko,
w taki sposób trudno jest ze sobą komunikować. ☹️
Polecam tobie lekturę Słowa Bożego z pomocą Ducha Świętego. 🙂
Boże, niech ciebie Duch Święty oświeci.
Panie Pawle ! Bardzo dobra ewangelizacja ! A owoce mogą przyjść nawet po latach. Także Luter na łożu śmierci nawrócił się i przyznał wyższość katolicyzmu nad innymi religiami. Ale czy nie za późno wobec Sądu Bożego ?!
#Normalny
Luther nawrócił się na katolicyzm, 🤡🤡🤡 to tak jakby katolicka klecha – zboczeniec, przestał gwałcić dzieci.
A może jakieś źródło tej katolickiej bajki? 😀
#Normalny
Ewangelizacja, katolicki, niedouczony błaźnie, jak sama nazwa wskazuje, to głoszenie Ewangelii, a nie przepisywanie katolickich bredni. 💩
Panie Pawle świetny tekst, jak jest dobry dowodzi atak niejakiej zdeprawowanej bronki , nieczęsto zdarza się, aby człowiek ? używał takiego ohydnego języka do człowieka Wielkiej Wiary jakim jest Pan Panie Pawle, to jest dowód, że ludzie pochłonięci przez różnego rodzaju sekty i schizy upadli tak nisko ,że już nie zaważają tego swojego upadku. Panie Pawle, mam dla Pana wielki szacunek, tak młody człowiek, który posiada dużą wiedzę o naszej wierze i szerzy tą wiarę , jak Apostołowie, to wielki dar od Boga. Zawsze czytam Pana felietony i podziwiam, bo w Polsce i na świecie , ludzie zatracają , nie wierzą i żyją jakby Boga nie było. To nadzieja dla nas, że młody człowiek Pan Paweł świadczy o naszej wirze, Katolicyzm to jedyna droga ocalenia, wszystko inne to zwiedzenia. Panie Pawle czekam na kolejne felietony, proszę nie reagować na ataki złego ducha , który chce zniszczyć KK przez tych , których ma w swoich mocach.
Luter nie nawrócił się na katolicyzm, powiem więcej, wielu profesorów i biografów Lutra twierdzi, że ten popełnił samobójstwo, żeby jak najszybciej pójść do raju. Zgodnie z antychrześcijańską teologią protestancką nie ważne ile grzeszysz i tak Pan Jezus przykryje te grzechy, oczywiście jest to sprzeczne z Ewangelią i listami Św. Pawła, który mówił o tym, że mamy całkowicie umrzeć dla grzechu. Tak więc nie, Luter do końca dał się zwieść własnej pysze i ideologii.
Co za brednie, Luther nawrócił się na katolicyzm, a teraz popełnił samobójstwo.
🤡🤡🤡
A katol może przecież grzeszyć do woli, zawsze może się „wyrzygać” w konfesjonale u klechy – pedofila – zboczeńca i grzeszyć dalej.
🤡🤡🤡
Tym katolickim debilom, już nic nie pomoże. ☹️
A wiecie katole, co ja słyszałam?
Podobno waszym autorytetom „moralnym”, klechom – zboczeńcom w Dąbrowie Górniczej ciekła sperma z dupy? Czy to prawda?
A modliliście się już na różańcach za obolałe, rozjebane zwieracze waszych „kapłanów? ☹️
Pluj dalej ile chcesz, wiedz jedno, za każde te słowo, za każdą myśl i czyn kiedyś zdasz sprawę. Nie będziesz sądzona za grzechy katolików, tylko swoje własne.
Prawda w oczy kole. 🤡 🤡 🤡
Wasz kościółek rzymski, to szambo moralne. 🤡🤡🤡
Drogi autorze protestantyzm w nikłym stopniu przyczynił się do zmniejszenia potęgi Francji. W dalszym ciągu Francja jest potęgą: zobacz ile uniwersytetów francuskich jest w ścisłej czołowce rankingów, zobacz jakie mają rozwinęte gałęzie przemysłu: motoryzacyjny, lotniczy, kosmiczny, jądrowy. W dalczym ciagu mają terytoria zamorskie.
A w temacie katolicyzmu zacytuję z historycy.org:
Po wybuchu I wojny światowej, Watykan nie był zainteresowany odrodzeniem niepodległej Polski w jej historycznych granicach. Roman Dmowski (1864-1939) szukając poparcia dla naszej sprawy, chciał rozmawiać z papieżem Benedyktem XV (1914-1922), ale w kurii rzymskiej odradzano mu poruszanie tej kwestii. Ówczesny sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Gasparii, usłyszał od Dmowskiego:
– Sądzę, że Polska może pozostawać pod obcymi rządami dopóki jest podzielona. Gdy będzie zjednoczona, będzie niepodległa.
Kardynał Gasparii roześmiał się i odpowiedział:
– Polska niepodległa? Ależ to marzenie, to cel nieziszczalny… Wasza przyszłość jest z Austrią…
W obozie państw centralnych istniały dwa projekty odnoszące się do sprawy Polski. Watykan popierał koncepcję austriacką, mówiącą o połączeniu Galicji i ziem zaboru rosyjskiego w odrębne królestwo, pod berłem Habsburgów. Ponieważ wojna, (wbrew pobożnym życzeniom papieża), przyniosła klęskę Austro-Węgier, wówczas Stolica Apostolska zaczęła popierać zamiary niemieckie, optujące za utworzeniem państwa polskiego, powiązanego bardzo ściśle z niemiecką monarchią, ale ograniczonego do obszarów byłego zaboru rosyjskiego, a więc zgodnie z niemieckimi planami tzw. Królestwa Polskiego.
Watykan kierował do narodu polskiego będącego pod zaborami apele o dochowanie wierności i posłuszeństwa „prawowitej władzy”, propagując przy tym zasadę trójlojalizmu, czyli bezwzględną uległość wobec zaborców…
Zanim nadeszła wolność…
W latach 1881-1885 Watykan zawarł konkordaty z trzema zaborcami Polski: Austrią, Rosją i Prusami. Stały się one dla Polaków pod zaborami ową zasadą trójlojalności, co stawiało naszych rodaków w tragicznej sytuacji…. W zależności od zaboru, Polacy musieli być wierni i posłuszni swoim panującym, nie wyłączając tu służby w ich armiach i strzelania do siebie.
Zadziwia zgodność negatywnej polityki kolejnych papieży wobec Polski. Papież Leon XIII (1878-1903) ściskając i błogosławiąc Wilhelma II (1888-1918), rzekł doń: „Przyrzekam Waszej Cesarskiej Mości imieniem wszystkich jego poddanych katolickiego wyznania wszystkich szczepów i wszystkich stanów, iż będą zawsze wiernymi poddanymi cesarza niemieckiego i króla pruskiego…”
Wcześniej, 19 marca 1894 r., papież Leon XIII encykliką przypomniał polskim biskupom o obowiązku posłuszeństwa. Tym razem nie chodziło o posłuszeństwo wobec głowy Kościoła, ale zaborcom…
„Poddani powinni panującym okazywać cześć i wierność… (…) Poddani powinni stosować się święcie do przepisów państwa. (…) W wierze świętej czerpiąc podnietę do wierności względem Państwa i monarchów. (…) Wy, co rosyjskiemu podlegacie berłu. Nie przestańcie wytężać usiłowań nad utrwalaniem wśród kleru i ogółu poszanowania dla zwierzchności i przestrzegania karności publicznej. (…) Wy, którzy podlegacie przesławnemu domowi Habsburgskiemu, miejcie na baczeniu, ile zawdzięczacie Dostojnemu Cesarzowi w najwyższym stopniu do wiary przodków przywiązanemu. Udowodnijcie tedy z każdym dniem jawniej swoją względem niego wierność i pełną wdzięczności uległość. (…) Wam, którzy zamieszkujecie prowincję Poznańską i Gnieźnieńską, zalecamy ufność w wielkoduszną sprawiedliwość Cesarza, o jego bowiem względem was przychylności i życzliwym usposobieniu osobiście od niego samego powzięliśmy wiadomość.”
Wezwania Leona XIII do umierania w interesie zaborców Polski: Niemiec i Austrii, ponowił papież Pius X (1903-1914) encykliką z 3 grudnia 1905 r. Powtórzył on za swoim poprzednikiem, że „poddanych obowiązuje cześć i wierność swoim książętom tak, jak Bogu.” Dostojnicy polskiego Kościoła w swoich zaborach modlili się za „swoich” władców…
Pozyskali papieże polskich purpuratów do wysługiwania się zaborcom: Aleksander Kakowski, Edward Likowski, Józef Bilczewski i wielu innych. Służalczość purpurata Ledóchowskiego względem kanclerza Bismarcka nie uchroniła go przed więzieniem.
W Poznaniu abp Edward Likowski ogłasza w sierpniu 1914 r., list pasterski, w którym nawołuje swoje owce do wierności cesarzowi Wilhelmowi: „Mężowie, bracia! Synowie Wasi wezwani pod broń walczyć będą przeciwko sprzymierzonym wrogom cesarstwa niemieckiego i austriackiego, a w szczególności przeciw Rosji. W tej walce niejeden z nich złoży swe życie w ofierze. Niech wam to jednak będzie pociechą, że jakkolwiek wam przyjdzie ponieść większe, czy mniejsze ofiary, złożycie je za sprawiedliwą sprawę. (…) Wiem, że nigdy nie wymarło w nim (społeczeństwie – B.M.) poczucie obowiązku posłuszeństwa wobec władzy z woli Bożej nad nim postanowionej.”
12 września 1915 roku wiernopoddańczą przysięgę złożył Wilhelmowi (kontynuując politykę zmarłego abpa Likowskiego), abp Edmund Dalbor. W następnym roku wysłał dziękczynny telegram do cesarza Wilhelma po ogłoszeniu przezeń tzw. Królestwa Polskiego z ziem odebranych Rosji.
W Warszawie arcybiskup A. Kakowski (1862-1938) odprawia dziękczynne nabożeństwo za pomyślność i zwycięstwo rosyjskiego oręża, następnie, 23 października 1914 r., posyła carowi depeszę. „Do Jego Cesarskiej Mości Najjaśniejszego Pana z ocalonej przy pomocy Bożej i z woli Waszej Cesarskiej Mości od najścia wroga Warszawy. Odprawiwszy uroczyste nabożeństwo dziękczynne, ośmielam się złożyć u stóp Waszej Cesarskiej Mości, w imieniu swoim i swojej owczarni, uczucia najgłębszej wdzięczności i wiernopoddańczego oddania. Rzymskokatolicki Arcybiskup Warszawski – Aleksander Kakowski.”
Jego Cesarska Mość odwzajemnił się telegramem następującej treści: „Rzymsko-katolicki Arcybiskup Kakowski, Warszawa. Dziękuję Bogu za ocalenie Warszawy od zajęcia jej przez wroga. Sercem dzielę radość Waszej owczarni z tego powodu. Dziękuję wszystkim za modlitwy i wyrażone uczucia oddania. Mikołaj.”
Tymczasem w Krakowie biskup Adam Sapieha (1867-1951) modli się zupełnie o coś innego: o klęskę i niepowodzenie Rosji. „Winniśmy bezustannie wysyłać przed tron Wszechmocnego Pana Zastępów błagalne nasze prośby o zwycięstwo nad wrogiem.” 9 stycznia 1915 r. Sapieha bierze udział w deputacji pod przewodnictwem marszałka kraju, Stanisława Niezabitowskiego, która w Schonbrunn składa cesarzowi Franciszkowi Józefowi (1830-1916) deklarację: „…Nasza wdzięczność dla W. Ces. i Król. Apost. Mości przetrwa więc wieki i nigdy nie ustanie. Tej wdzięczności też odpowiada nasza nieograniczona wierność. Racz więc, W. Ces. Mość zezwolić, abyśmy w czasie ciężkich walk i trudów powtórzyli często składane ślubowanie i połączyli z niem nasze najgorętsze życzenia szczęśliwego zakończenia tych walk przez ostateczne zwycięstwo naszej o sprawiedliwą sprawę walczącej armii. Z temi życzeniami i nadziejami wznawiamy u stóp najwyższego tronu nasze starodawne ślubowanie: przy Tobie, Najjaśniejszy Panie, stoimy i zawsze stać będziemy!”
Niepodległość
Sytuacja militarno-polityczna w Europie wskazywała, iż niepodległość Polski to kwestia czasu. Aktem z 5 listopada 1916 r. zostało utworzone z części ziem byłego zaboru rosyjskiego kadłubowe Królestwo Polskie, ściśle związane z cesarstwem niemieckim. Utworzono Tymczasową Radę Stanu, przekształconą następnie w Radę Regencyjną, która w istocie swej była narzędziem w rękach niemieckich.
Abp Kakowski znany z lojalności wobec rosyjskiego zaborcy, dla „dobra” Polski łaskawie przyjął urząd Regenta, w roli którego wykazał się jako gorący zwolennik Niemiec.
Nie można nie zauważyć uzależnienia Rady Regencyjnej od papieża Benedykta XV, skoro uznała ona za „najpierwszy i najświętszy obowiązek” zapewnić go o lojalności i uległości. Słowa pełne pokory i poddaństwa zawarte zostały w liście Rady Regencyjnej do papieża w dniu 29 października 1917 r. Zresztą niewykluczone, iż Benedykt XV mając z Niemcami dobre stosunki wyjednał u nich nominację Kakowskiego do składu Rady.
Papież przyjął z wdzięcznością hołd poddaństwa od członków Rady Regencyjnej, czemu dał wyraz w liście z 7 stycznia 1918r. Poza podkreśleniem, iżRada „…w nader chwalebny sposób postąpiła poczytując sobie za najpilniejszą rzecz wyrazić swoje uczucia przywiązania Narodu do Stolicy Apostolskiej, przyjmuje wynurzenia czci i miłości, udziela Papież błogosławieństwa Apostolskiego Radzie i miłościwie całej Polsce.”
Papież docenił zasługi Kakowskiego dla polityki Watykanu. Orędziem z 15 października 1918r. poinformował go, że na najbliższym konsystorzu otrzyma kardynalską purpurę, co miało być „nowym węzłem, który jeszcze ściślej złączy Polskę ze Stolicą św. Piotra.” Zapowiadany konsystorz odbył się 15 grudnia 1919 r. Mówiąc wprost, Kakowski w zamian za godność kardynała, miał jeszcze gorliwiej wypełniać zalecenia kurii rzymskiej.
Po 125 latach niewoli, Polska odzyskała niepodległość 11 listopada 1918 roku. Stolica Apostolska darząc szczerą antypatią Józefa Piłsudskiego, później niż państwa zachodnie uznała de iure odrodzoną Polskę, a mianowicie 30 marca 1919 roku.
Eho Twój komentarz jest całkowicie nie na temat, ale odpiszę, ponieważ może powodować zamieszanie. Na samym początku zaznaczmy jedną ważną sprawę. To Kościół Katolicki pomógł przetrwać Polsce zabory i to on był w zasadzie jedyną ostoją podczas lat niewoli. Przywoływanie tutaj papieży w tym kontekście jest bardzo nieuczciwe, jest całkowicie naturalne, że Watykan wspierał monarchie katolickie w tym austriacką, popełniał przy tym błędy, niewątpliwe takim błędem była polityka wobec bismarckowskich Prus. Papież Pius IX był jednak życzliwy wobec Polski i modlitwą wypraszał niepodległość. Stanowisko Stolicy Apostolskiej nie mogło być inne. W XVIII wieku w Polsce dochodzą do głosu stronnictwa jakobińskie, publicyści Kuźnicy Kołłątajowskiej grożą Polsce rewolucją francuską, jeżeli ta nie pójdzie za zwodniczymi ideami Robespierra czy Marata. Stanisław Kostka Potocki pisze swoją obrzydliwą powieść „Podróż do ciemnogrodu”. Co jest tym ciemnogrodem? Polska…Istny patriotyzm? Już wolę stanowisko Stolicy Apostolskiej.
Stanisław August Poniatowski dokonuje zamachu stanu. Zacytuje tutaj jeden z moich wcześniejszych tekstów:
„Za największą hańbę Rzeczypospolitej Szlacheckiej oświeceni uważali liberum veto. Do dziś funkcjonuje mit szlachcica, który zrywał sejm. Oczywiście u schyłku świetności polskiego parlamentaryzmu dochodziło do licznych nadużyć i patologii, a ta słynna zasada straciła rację bytu. Pierwotnie jednak liberum veto nie oznaczało, że każdy poseł mógł dowoli dysponować prawem do niezgody, był bowiem związany instrukcjami poselskimi, które narzucał mu lokalny sejmik. Oznaczało to, że reprezentował i był odpowiedzialny za spory obszar kraju. Co więcej pierwsze zrywanie sejmu w istocie było niezgodą na jego prolongatę, a więc przedłużenie ustawowego czasu jego obradowania.
Innym mitem jest sławna Konstytucja 3 maja, która demokrację szlachecką chciała zamienić na monarchię saską. Posłom nie tylko nie wysłano przed jej uchwaleniem druków poselskich, ale wojskiem zablokowano dostęp do sejmu. Co więcej złamano prawa kardynalne i dano w ten sposób szlachcie legalne prawo do rokoszu. Ten akt prawny nie tylko nie wniósł niczego konstruktywnego, o prawach chłopów wspominał zaledwie frazes bez żadnych rozwiązań prawnych, ale doprowadził do upadku i ingerencji Rosji na prośbę oburzonej szlachty. Filozofowie i reformatorzy mieli z pewnością szlachetne idee, ale nie posiadali przy tym żadnego zmysłu geopolitycznego.”
W 1794 roku motłoch pod wodzą Kościuszki dokonuje samosądów, wiesza polskich biskupów posądzonych o zdradę bez legalnego sądu. Aż dziwne, że Stolica Apostolska nie nałożyła na wszystkich uczestników ekskomuniki, być może było to trudne technicznie. Barbarzyńskie powieszenie biskupa Józefa Kossakowskiego jest tylko przykładem. Nie bronię tego życiorysu, potępiam natomiast uliczne samosądy. Elita oświeceniowa dokonuje zdrady I Rzeczpospolitej w imię liberalnych frazesów, a potem osądza przeciwnych im zdrajców i obwinia o wszystko. Podczas gdy za rozbiory odpowiadają bezpośrednio Stanisław August Poniatowski i pośrednio cała lalusiowa elita szlachecka spod znaku Ignacego Potockiego. Jak ostrzegł w jednym ze swoich kazań sejmowych Piotr Skarga SI, odstępstwo od wiary Bóg karze biczem niewiernych. Polska dostał się ręce protestantów na zachodzie i schizmatyków na wschodzie. Taki los tych, którzy porzucili dziedzictwo własnych przodków dla poklasku i jakobińskiej ustawy.
Dziękuję Panie Pawle za wspaniały komentarz, który jest odpowiedzią na wklejony tekst kolegi Eho. Szacunek się Panu należy, bo napisał Pan własne słowa oparte na wiedzy, nie posiłkował się przeklejonym tekstem , który ktoś napisał.Tak motłoch podniósł zbrodniczą łapę na Księcia Kościoła bez sądu, co jest owocem diabła, poprzez jego sługi. Polska moja Ojczyzna obsadzona zdrajcami pełna przelanej krwi niewinnej, ku hańbie sprawcom.