Katarzyna TS: Cierpienie prof. „200 tysięcy” Grabowskiego i hucpa prof. „Najlepsza strategia” Żbikowskiego

Prof. Jan Grabowski, który twierdzi, że Polacy zamordowali 200 tysięcy Żydów podczas tzw. trzeciej fali Holokaustu, złożył w czwartek w warszawskim Sądzie Okręgowym pozew przeciwko Reducie Dobrego Imienia o ochronę dóbr osobistych. Grabowski poczuł się dotknięty oświadczeniem przygotowanym przez RDI w 2017 roku i podpisanym przez 134 polskich naukowców. Oświadczenie zostało wysłane do władz Uniwersytetu w Ottawie, którego Grabowski jest pracownikiem oraz do uczelni, na których Grabowski miał prelekcje i wystąpienia, a także do wydawnictw w których publikował artykuły i książki. Zastanawia mnie, dlaczego prof. Grabowski złożył pozew przeciwko Reducie Dobrego Imienia dopiero po roku. Czyżby wcześniej nie czuł się urażony?

Szanowny Czytelniku, wyobraź sobie, że ponad 100 naukowców podpisuje oświadczenie, w którym zarzucają Ci, że nie przestrzegasz podstawowych zasad rzetelności badacza, używając obrazowych i zdecydowanie przerysowanych określeń bardziej w celu budowania konstrukcji propagandowych niż pokazania rzetelnego obrazu i że nie ma to nic wspólnego z nauką, której celem jest służba prawdzie. Co robisz w tej sytuacji? Czekasz rok, czy składasz pozew od razu?

Prof. Jan „200 tysięcy” Grabowski czekał rok. Dlaczego? Oto moja hipoteza, która oczywiście może być mylna, niemniej jednak postanowiłam się nią podzielić z czytelnikami tego portalu. Moim zdaniem prof. Grabowski złożył pozew dopiero teraz, ponieważ oświadczenie RDI przyniosło skutek i być może prof. Grabowski nie został zaproszony na jakąś konferencję lub sympozjum, albo odmówiono mu zamieszczenia jakiejś publikacji właśnie ze względu na to oświadczenie. Być może okazało się, że presja ma sens i zadufany w sobie twórca holokaustowych bajek poczuł, że traci grunt pod nogami. Jeśli tak jest w istocie, to byłaby to wspaniała wiadomość i początek końca błyskotliwej kariery człowieka, który z manipulacji, łgarstw i plucia na Polaków zrobił sobie sposób na życie. Na własne uszy słyszałam, do czego ten człowiek jest zdolny. Wybrałam się na premierę książki „Dalej jest noc” w Muzeum POLIN i z uwagą słuchałam tego, co mówił wtedy prof. Grabowski. Gdyby posłuchał tego ktoś, kto nie ma pojęcia o historii, doszedłby do wniosku, że okupacja niemiecka była dla Polaków spełnieniem ich marzeń, bo w końcu mogli bezkarnie mordować Żydów. Podczas swojego wystąpienia prof. Grabowski stwierdził, że Polacy wymordowali ok. 200 tysięcy Żydów, a poproszony o przedstawienie dowodów wyjaśnił, że to jest jego osobiste przekonanie. Tak wygląda warsztat naukowy tego historyka Holokaustu. Moją relację z premiery „Dalej jest noc” znajdziecie TUTAJ.

Manipulacje i kłamstwa prof. Grabowskiego należy piętnować, tak jak zrobił to węgrowski historyk Radosław Jóźwiak, który wykazał, że historyczny warsztat Grabowskiego to bezkrytyczne powtarzanie „opowieści dziwnej treści” lansowanej przez usiłującego wybielić się żydowskiego policjanta. Kłamstwa Grabowskiego zdemaskował też Jakub Kumoch, czyli polski ambasador w Szwajcarii, który wykazał w jaki sposób Grabowski manipuluje źródłami, żeby przypisać Polakom mord na 200 tysiącach Żydów.

Ale zostawmy teraz na boku roczne cierpienie prof. „200 tysięcy” Grabowskiego i przejdźmy do delikwenta, który – moim zdaniem – jest jeszcze bardziej bezwzględny w antypolskiej nagonce i manipulacjach mających na celu wrobienie nas we współsprawstwo w Holokauście. Chodzi o prof. Andrzeja Żbikowskiego z Żydowskiego Instytutu Historycznego, który lansuje tezę o tym, że „najlepszą strategią przetrwania” dla Żydów podczas Holokaustu był niemiecki obóz koncentracyjny. Okazuje się jednak, że to nie jest ostatnie słowo prof. Żbikowskiego. Obecnie zabrał się on za wybielanie żydowskiej policji oraz szefa łódzkiego Judenratu Chaima Rumkowskiego. Jeśli ktoś nie wierzy, odsyłam do wystąpienia prof. Zbikowskiego w Klubie Jagiellońskim w marcu 2018.

Od razu ostrzegam, można stracić panowanie nad sobą słuchając jak Żbikowski pieje hymny pochwalne na temat Grossa. Ja jestem już na to uodporniona i traktuję to jako stały element tego typu występów. Nie byłam jednak przygotowana na to, co Żbikowski powiedział na temat żydowskiej policji pod koniec tej ponad dwugodzinnej rozmowy. Owszem, przyznał, że jest dużo żydowskich świadectw z epoki krytycznych wobec policji żydowskiej, ale – jak powiedział – „momentem próby” dla tej policji była deportacja. „Na te trzy tysiące policjantów, którzy byli w getcie warszawskim, do tej współpracy z Niemcami w wyłapywaniu i prowadzeniu tych ludzi na Umschlagplatz, podobno podjęło tę pracę 400 osób. Czyli już nie wszyscy byli gotowi przekroczyć pewien próg, żeby się ratować”.

Zwracam Państwa uwagę na słowo „podobno”, którego użył prof. Żbikowski. Czy historyk powinien posługiwać się takimi określeniami? Nie powinien. Opcja „podobno” jest zarezerwowana dla ploteczek w stylu „jedna baba drugiej babie”, a nie dla historyka z tytułem profesora. Tym bardziej, że żydowskie źródła jednoznacznie wskazują na masowy udział żydowskiej policji w deportacjach oraz na poziom moralny ogółu policjantów pastwiących się nad Żydami, okradających ich, a nawet wysyłających na śmierć własne rodziny w ramach narzuconego przez Niemców dziennego kontyngentu „łebków”. Dziwne, że w tych źródłach nie ma informacji o zbiorowym nawróceniu się policji żydowskiej na dobrą drogę i odmowie uczestnictwa w wyłapywaniu Żydów i prowadzeniu ich do pociągów śmierci. Wprost przeciwnie. Skąd zatem prof. Żbikowski wziął tych sprawiedliwych policjantów żydowskich, którzy nie byli gotowi na przekroczenie pewnego progu, żeby się ratować? Czyżby z „opowieści dziwnej treści” prokurowanych przez tych policjantów, żeby się wybielić? Nie byłaby zdziwiona, gdyby tak było, bo przecież prof. Żbikowski i jemu podobni mają taką metodę, że z każdego polskiego szmalcownika robią typowego reprezentanta narodu polski, a każdy żydowski szmalcownik to dla nich ofiara Holokaustu. Wybielanie żydowskiej policji jak najbardziej wpisuje się w ten trend.

A teraz kolejny cytat z wystąpienia prof. Żbikowskiego w Klubie Jagiellońskim. Muszę przyznać, że gdy tego słuchałam, zrobiło mi się po prostu niedobrze. Oto, co prof. Żbikowski ma do powiedzenia na temat Chaima Rumkowskiego, czyli znienawidzonego przez Żydów szefa Judenratu w łódzkim getcie, który nie tylko zgodził się na wysłanie do gazu żydowskich dzieci i starców, ale apelował do mieszkańców getta, aby nie przeciwstawiali się tej zbrodni.

„Rumkowski doszedł do wniosku, że albo zrobi się z tego fajny obóz pracy sprawnie działający i bardzo posłusznie pokaże się Niemcom, że jest się bardzo użytecznym, to wtedy pozostawią nas przy życiu. Niemcy w pewnym momencie zażądali od niego takiego „sprawdzam”, czyli chcecie być pozytywni, to oddajcie nam starców i dzieci. I on wygłosił na tym rynku bałuckim to dramatyczne przemówienie (…) I rzeczywiście Niemcy zamordowali w Chełmnie parę tysięcy tych dzieci i parę tysięcy tych starszych, ale to getto funkcjonowało dalej, prawda? I mnie to oceniać?” – powiedział Żbikowski.

Wzruszające. Prof. Żbikowski nie czuje się upoważniony do oceny żydowskich zbrodni na Żydach. Nie czują się też na siłach dokonać tej oceny ani prof. Grabowski, ani prof. Engelking, ani prof. Jan T. Gross. Natomiast cała ta ekipa jest przekonana, że ma prawo do manipulacji i kłamstw, gdy chodzi o wmówienie opinii publicznej, że Polacy byli współsprawcami Holokaustu i świetnie bawili się mordując Żydów zachęceni do tego niedzielnymi kazaniami. A potem jest płacz, zgrzytanie zębów i pozew, bo pojawia się oświadczenie, które te kłamstwa i manipulacje piętnuje. Wiecie, co? Jakoś nie jest mi żal prof. Grabowskiego, który rozdziera szaty i po całorocznym cierpieniu domaga się zadośćuczynienia za rzekome krzywdy wynikłe z oświadczenia RDI. Szkoda tylko, że takiego oświadczenia nie doczekał się prof. Żbikowski. A należy mu się jak mało komu.

Jeśli podobają się Państwu moje felietony i chcielibyście wesprzeć moją działalność publicystyczną, możecie to zrobić dokonując przelewu na poniższe konto PayPal. Będzie to dla mnie nie tylko wsparcie w wymiarze finansowym, ale również sygnał, że to, co robię, jest dla Państwa ważne i godne uwagi. Z góry dziękuję. Katarzyna Treter-Sierpińska https://www.paypal.me/katarzynats

Przeczytaj też:

Katarzyna TS: Muzeum POLIN i listek figowy