Wyrok WSA: zakaz działalności gospodarczej w ramach tzw. walki z koronawirusem to BEZPRAWIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił karę 10 tys. złotych nałożoną przez sanepid na fryzjera, który strzygł klienta w swoim zakładzie podczas kwietniowego lockdownu. Policja nałożyła na niego mandat w wysokości 500 złotych oraz skierowała sprawę do sanepidu w związku z naruszeniem „zakazu prowadzenia działalności związanej z fryzjerstwem i pozostałymi zabiegami kosmetycznymi”.

Mężczyzna złożył skargę do sądu, który uchylił decyzję sanepidu oraz umorzył w całości postępowanie administracyjne. Sanepid ma wypłacić fryzjerowi 697 zł zwrotu kosztów postępowania sądowego. Wyrok jest nieprawomocny.

W uzasadnieniu sąd wskazał, że ograniczanie konstytucyjnych praw i wolności, w tym prawa do prowadzenia działalności gospodarczej, jest możliwe wyłącznie na mocy jednego ze stanów nadzwyczajnych wskazanych w Konstytucji RP. Co więcej, sąd podkreślił, że żaden przepis upoważnień ustawowych zawartych w art. 46 ust. 4 i art. 46b ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie zawiera umocowania do określania w rozporządzeniu zakazów prowadzenia działalności gospodarczej.

– Rada Ministrów upoważniona była wyłącznie do wprowadzenia rozporządzeniem ograniczeń w zakresie korzystania z wolności działalności gospodarczej. W tym więc zakresie kontrolowane rozporządzenie zostało wydane bez upoważnienia ustawowego, nie wykonuje też ustawy, gdyż wprowadza do systemu prawnego treści nieznane ustawie, w tym przypadku wprowadza nieznany ustawie zakaz prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na stan epidemii. Dlatego też w tej części opisane rozporządzenie narusza art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, nie spełniając też konstytucyjnych warunków wymaganych dla relacji zachodzących pomiędzy ustawą a rozporządzeniem – czytamy w uzasadnieniu.

Sąd podkreślił, że w świetle ugruntowanego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego ustawa musi samodzielnie określać podstawowe elementy ograniczenia danego prawa i wolności. – Tylko unormowania, które nie stanowią podstawowych elementów składających się na ograniczenie konstytucyjnych praw i wolności mogą być treścią rozporządzenia. W rozporządzeniu powinny być zamieszczane jedynie przepisy o charakterze technicznym, nie mające zasadniczego znaczenia z punktu widzenia praw lub wolności jednostki. (…) Z powyższymi regułami zerwano jednak wprowadzając przepisy związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem epidemii wywołanej wirusem SARS -CoV-2. Całość ograniczeń wolności i praw została przeniesiona z ustawy do rozporządzenia. Byłoby to dopuszczalne w przypadku ogłoszenia stanu klęski żywiołowej – napisano w uzasadnieniu. Pełna treść wyroku TUTAJ.

Reasumując: zakaz działalności gospodarczej wprowadzany rozporządzeniami do ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi jest BEZPRAWIEM. Jak słusznie wskazał sąd, nie można zakazać działalności gospodarczej w oparciu o ustawę przewidującą wyłącznie jej ograniczenie. Ograniczenie prowadzenia działalności gospodarczej (rozumiane jako stan kiedy działalność może być prowadzona po spełnieniu określonych warunków) nie jest równoznaczne z zakazem jej prowadzenia (czyli stanem kiedy działalność gospodarcza danego rodzaju w ogóle nie może być prowadzona). W związku z powyższym właściciele zamkniętych biznesów mają prawo je otworzyć, a jeśli będą na nich nakładane kary – powinni złożyć skargę do sądu!

Źródło informacji: Twitter, orzeczenia.nsa.gov.pl

Zobacz też:

Katarzyna TS: Przestępcy AD 2020