„Polacy bali się swoich polskich sąsiadów, nie mniej niż niemieckich okupantów.” Cóż tam, panie, w polskiej polityce? Podsumowanie dnia (5.07.2018)

Czy może mi ktoś wytłumaczyć na czym ma polegać zamiana na stanowisku I Prezes Sądu Najwyższego? Przyssaną do krzesła i podejrzaną o korupcję Gośkę Gersdorf ma wymienić czerwonym Józek Iwulski? Kto odpowiada za ten tani teatrzyk?! Dla jasności. Wczoraj prezydent Andrzej Duda wskazał pełniącego obowiązki I Prezesa SN. Los padł właśnie na Iwulskiego, który w 2007 roku podpisał się pod postanowieniem umożliwiającym pociągnięcie do odpowiedzialności sędziego, któremu prokurator IPN zarzucał dopuszczenie się zbrodni komunistycznej, „polegającej na przekroczeniu uprawnień i bezprawnym pozbawieniu wolności Mariana J. i Ryszarda S.” w 1982 roku. Poza tym, podporucznik Iwulski orzekał w sądach Wojskowych w Krakowie i Warszawie. Sędzia wskazany przez prezydenta Dudę skazał aktywistów Solidarności za „rozpowszechnianie ulotek” i „działalność związkową”. Czy właśnie na tym ma polegać „dobra zmiana” w polskich sądach?

No i jak podmianka I Prezesa Sądu Najwyższego ma się do tego, co jeszcze wczoraj w Strasburgu mówił najmłodszy polski opozycjonista antykomunistyczny Mateusz Morawiecki? Przynajmniej tak się wczoraj przedstawił. Mówił: Byłem działaczem „Solidarności” i przeżywałem różne chwile. Nie wiem, czy wiecie, ale sędziowie stanu wojennego skazywali moich towarzyszy broni na długie kary więzienia? Czy wiecie, że ci sędziowie, którzy wydawali haniebne wyroki, nadal są w Sądzie Najwyższym? – dopytywał Morawiecki. Jeśli tak było, to Mateusz Morawiecki, już w wieku 13 lat rozpoczął działalność „wywrotową”, za którą skazywał pełniący obowiązki I Prezesa Sądu Najwyższego. Jak to możliwe, że Morawiecki pozwolił na wystawienie człowieka, który skazywał jego „towarzyszy broni”? Z tego wszystko wynika, że słowa polityków „dobrej zmiany” nie mają pokrycia w rzeczywistości, albo są jakimś nieporadnym odczytywaniem napisane scenariusza. Prawdę mówiąc… brak mi słów. Wszystko wskazuje na to, że „nadzwyczajna kasta” pozostanie nienaruszona, a sam Zbigniew Ziobro niewiele zmieni.

Urzeka mnie tolerancja i miłość „obrońców demokracji”. Prawdę mówiąc, gdybym nie był chrześcijaninem i brakowało mi piątej klepki, już dawno zastosowałbym takie same metody jak oni i posłów „totalnej opozycji” atakowałbym na ulicy. Tak jak sympatycy opozycji zrobili dziś z prof. Ryszardem Legutko, europosłem PiS, który w Strasburgu wypunktował wczoraj łgarstwa „demokratycznych” wariatów. Nie było żadnej debaty. Obstawili galerię w Parlamencie Europejskim, nie waham się tego powiedzieć, jakimiś politykami – przedstawiano ich jako członków organizacji pozarządowych, ale oni się zachowywali agresywnie – w rozmowie z portalem Wpolityce.pl powiedział prof. Legutko. Jeden z nich ordynarny gest pokazał w stosunku do pana premiera, zaczepiali nas, kiedy chodziliśmy po korytarzu. Krzyczeli po nazwisku: „Boi się pan?!” Jak to jeszcze niedawno mawiał towarzysz Bolek, który wczoraj rozczulał się nad niską frekwencją przed budynkiem Sądu Najwyższego, „gdyby był Tuskiem [gdy te słowa wypowiadał, Tusk był premierem – przyp. JM], takich jak oni kazałby pałować”.

Dziś sporo pisałem o ustawie o IPN, a zwłaszcza wspólnej deklaracji Polski i Izraela. Strona żydowska nie owija w bawełnę i publicznie przyznaje, że świadomie oszukała naiwnych Polaków. Oto kraj, który szczyci się tym, że uchwalił prawo, które według nich przywróci narodowi honor, a pół roku później anuluje go z ogonem między nogami – Nagel zakpił z Polski. To wielkie osiągnięcie dla państwa Izrael – kontynuuje Nagel. Mamy niesamowite osiągnięcie. Mieliśmy prawo, które wszyscy mówili, że było straszne, a teraz pozbyliśmy się go, nie dając im niczego w zamian – powiedział bliski współpracownik Benjamina Netanjahu. I jak polska władza nie ma odwagi choćby odrobinę skrytykować publicznie żydowskiej buty, tak Żydzi robią po Polakach niezły pojazd. A wśród nich historyk Yehuda Bauer, minister edukacji Naftali Bennet czy finansujący Fundację Otwarty Dialog Bartosza Kramka Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu Yad Vashem, którzy uznali, że deklaracji polsko-izraelskiej zaprzeczają „fakty historyczne”. Jakież to fakty? Analiza dokumentacji i badania wykazują, że nawet Polacy, którzy starali się pomagać udręczonym Żydom, bali się swoich polskich sąsiadów nie mniej niż niemieckich okupantów. Próba gloryfikacji pomocy udzielonej Żydom i zaprezentowanie jej jako powszechnego zjawiska, jak również próba pomniejszenia roli Polaków w prześladowaniach Żydów są nie tylko wbrew prawdzie historycznej, lecz również wbrew pamięci o heroizmie Sprawiedliwych wśród Narodów Świata – napisało Yad Vashem o podpisanej 27 czerwca deklaracji szefów rządów Polski i Izraela. Żydowski bełkot przypomina mi coś, o czym dawno temu pisał niejaki Sigmund Freud. Mam na myśli mechanizm projekcji, czyli próbę zrzucenia winy przez umoczonych po łokcie we krwi Żydów, na heroicznych Polaków, którzy heroicznie walczyli z niemieckim i sowieckim okupantem, a nie chowali się w miejskich kanałach jak tchórzliwe szczury. Tej krwi nie zmyjecie, a nie pomogą wam w tym nawet tony mydła!

I na koniec smutna wiadomość. Na warszawskich Powązkach została dziś pochowana siedmiokrotna medalistka olimpijska Irena Szewińska, a właściwie Irena Kirszenstein. Po pierwsze wiadomość smutna, bo umarła kobieta, która zasłużyła się dla polskiego sportu. A po drugie smutna, bo Kirszenstein to żydówka urodzona w Leningradzie, a została pochowania w rycie katolickim, z którym nigdy nie miała nic wspólnego. Czy pogrzeb żydowski to naprawdę taki obciach? No bez jaj…

Przeczytaj i obejrzyj:

Szokujący film z getta warszawskiego! Żydowscy policjanci brutalnie prowadzą swoich na śmierć [wideo nr 1]