Co dalej z beatyfikacją banderowskiego abpa Andreja Szeptyckiego? Litania „świętych” antypolonitów

Wielokrotnie na łamach wPrawo.pl informowaliśmy o „dokonaniach”, a bardziej ich braku, arcybiskupa Andreja Szeptyckiego, którego proces beatyfikacyjny nabiera coraz większego rozpędu. Dziś chcielibyśmy zwrócić uwagę na fakt, że to do kogo wierni Kościoła katolickiego zwracać będą błagalne: „Ora pro nobis” niekoniecznie opiera się o rzetelne wykazanie heroiczności cnót kandydata.

Rok temu w Wilnie miała miejsce beatyfikacja Teofiliusa Matulionisa¹. Był on litewskim biskupem katolickim. Sakrę biskupią otrzymał w czasie przebywania w więzieniu bolszewickim w trakcie procesu, w wyniku którego śmierć poniósł ks. Konstanty Budkiewicz. Przez swoje życie trzykrotnie był zatrzymywany przez władze sowieckie². Przebywający w Sankt Petersburgu ksiądz Krzysztof Pożarski rok temu opublikował na swoim profilu społecznościowym bardzo ciekawy artykuł pt: CZY ZACHOWANO RZETELNOŚĆ I SUMIENNOŚĆ PRZY SPRAWIE BEATYFIKACJI ARCYBISKUPA TEOFILIUSA MATULIANISA? W swoim tekście, po przeprowadzeniu kwerend w archiwach petersburskich, w którym to mieście błogosławiony Teofilius przebywał ponad 30 lat, znalazł dwa bardzo ciekawe dokumenty odnośnie: jego prośby do petersburskiej administracji o posiadanie rewolweru, a także jego antypolskości i ostrego litewskiego nacjonalizmu, przejawionego w duszpasterskiej pracy (WIĘCEJ TUTAJ). Oczywiście można przyjąć, że owieczki z polskiej trzody mogły po ludzku nie lubić kapłana, można uznać sprawę pozwolenia na broń, o której szerzej pisze ksiądz Krzysztof za nieistotną, jednak przykuwa fakt niepewności, że nikt z postulataury procesu nie był w Sankt Petersburgu. Co z tego wynika w kwestii możliwej beatyfikacji arcybiskupa Szeptyckiego, którego proces skutecznie dwukrotnie hamował Prymas Polski Stefan Wyszyński³? Na chłopski rozum tyle, że obecny Prymas Polski Wojciech Polak, mający na głowie poważniejszą sprawę, jaką jest pilnowanie aby „jego kapłani” („….jeśli ja usłyszę, że w Gnieźnie odbywa się jakaś manifestacja antyuchodźcza, i że na to wybierają się moi księża, to mówię krótko: każdy, który tam pójdzie, będzie suspendowany) nie biegali po manifestacjach antyuchodźczych, gdyż będzie zmuszony ich suspendować⁴, nie ruszy palcem w sprawie działalności antypolskiej Szeptyckiego. Możliwa beatyfikacja Szeptyckiego, przy braku reakcji obecnego polskiego episkopatu, stawia pod znakiem zapytania decyzje podejmowane przez Prymasa Tysiąclecia Wyszyńskiego w celu zapobiegnięcia procesowi jego beatyfikacyjnemu. W sprawie wyłania się także bardzo istotny wątek opłacania beatyfikacji Szeptyckiego, który w swojej książce pt. „Moja walka o prawdę” (ponownie dostępna na sklep-wprawo.pl od 2. połowy października 2018) opisuje Jacek Międlar.

Tym samym grono błogosławionych antypolonitów będzie systematycznie zwiększane, zapewniając w tym tempie możliwość polskim katolikom stworzenia litanii do błogosławionych antypolonitów. Oczywiście możliwe jest, że dokumenty mówiące o działalności antypolskiej błogosławionego Teofiliusa podszyte były zwykłą ludzką nienawiścią, jednak wydaje się oczywiste odniesienie się do nich Kongregacji Wiary, bo jeśli tak, to cóż stoi na przeszkodzie beatyfikacji kardynała Augusta Hlonda⁵?