Maksymilian Maria Kolbe we Lwowie

Styczeń jest miesiącem, w którym pochylamy się nad tragiczną historią związaną z okupacją naszej Ojczyzny, jaką było zorganizowanie przez niemieckiego okupanta obozu koncentracyjnego w Auschwitz, projektowanego w 1940 roku jako miejsce przeznaczone dla polskich więźniów politycznych. Wśród całego szeregu osób, które poniosły śmierć w tym obozie znalazł się Święty Maksymilian Maria Kolbe. Specjalnie dla Państwa, w najbliższych tekstach, będziemy prezentować ważne epizody z życia tego wielkiego Polaka i Świętego.

Lwów, miasto którego wspomnienie w wielu sercach bijących biało-czerwoną mocą wywołuje odruch tęsknoty i pamięci o tragicznych lat II wojny światowej, gdy było świadkiem ludobójstwa dokonywanego przez bandy upa na polskich mieszkańcach Małopolski Wschodniej, stanowi również ważny epizod w życiu świętego Maksymiliana Kolbe.

Kiedy młody Rajmund (takie imię przyszły święty otrzymał na Chrzcie Świętym) dopiero rozpoczynał swoją drogę kapłańską, lata 1907-1912 spędził we franciszkańskim małym seminarium we Lwowie. Ten krótki epizod związany był jednak z wielkim poświęceniem wynikłym z okresu, w którym przyszło podejmować decyzję o objętej drodze.

Rajmund wraz ze swoim bratem Franciszkiem po misjach świętych odprawionych w Pabianicach przez ojca Peregryna Haczeli zgłosili chęć wstąpienia do zakonu franciszkanów. Ze względu na trudności otrzymania zgody władz rosyjskich na wizę rodzeństwo (…) ryzykując aresztowanie, przemyceni zostali w wozie z sianem z Miechowa poprzez kordon. Po trzech dniach przyjechali do Lwowa¹.

W czasie pobytu w grodzie nad Pełtwią młody Rajmund zdobywał wiedzę w małym seminarium franciszkanów, choć początkowo zastanawiał się nad wstąpieniem do formujących się wówczas w mieście polskich organizacji wojskowych. Ostatecznie 4 września 1910 roku wstąpił do nowicjatu franciszkanów. W 1912 roku został wysłany na studia filozoficzne do Krakowa, zanim jednak do tego doszło złożył śluby czasowe i skończył gimnazjum we Lwowie.

Do Lwowa Maksymilian Maria Kolbe powracał jeszcze kilkakrotnie. Jedna z tych wizyt odbyła się w 1930 roku, kiedy to Maksymilian Kolbe przyjechał do miasta z Japonii na kapitułę prowincjalną, podczas której uzyskał zatwierdzenie placówki misyjnej w Nagasaki.

Polski święty był mocno związany z polskim Lwowem, w którym pojawiał się nie raz, co także podkreślono w 1971 roku, na krótko przed beatyfikacją: Prosić go będziemy o wstawiennictwo, aby zaniósł przed tron Wszechmogącego naszą pokorną prośbę o miłosierdzie nad Lwowem, by powrócił znowu na łono ojczyzny, by jego zamienione na magazyny kościoły, stały się znowu przybytkami Pańskimi, by groby jego obrońców nie były bezczeszczone, a Niepokalana była znowu kochana i czczona przez jego mieszkańców jako „Śliczna Gwiazda Miasta Lwowa” i Królowa Polski, a zakład przy ulicy Franciszkańskiej, rozbrzmiewał znowu głosami chłopców pragnących budować Jej królestwo².

Minęło wiele lat, a życiorys i zasługi tego wielkiego świętego zostały spłycone do ofiarowania swojego życia za współwięźnia w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz. Postać Maksymiliana Kolbego kryje w sobie wiele dokonań dla Ojczyzny i Kościoła Powszechnego. Jego obecność we Lwowie jest również dla nas dowodem, że miasto to żyło duchem polskości i katolicyzmu, czego nie ukryją żadne zabiegi polityczne pragnące wyrwać z umysłów i serc Polaków pamięć o Kresach Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. W najbliższych artykułach o wielkim świętym wyjaśnimy jakie zasługi miał Maksymilian w kwestii demaskacji Talmudu, żydostwa i wpływu masonerii na ludzkie życie.