Norweski urząd ds. dzieci chciał zabrać jej córkę. Uciekła do Polski. MSZ negatywnie opiniuje wniosek o azyl

Rok temu Norweżka Silije Garmo uciekła ze swojego kraju, chroniąc siebie oraz swą córeczkę przed Urzędem ds. Dzieci (Barnevernet). Garmo uciekła do Polski po kilku miesiącach inwigilacji przez cieszący się złą sławą Barnevernet, który groził odebraniem dziecka jeszcze przed jego narodzeniem. Powodem interwencji urzędu był zarzucany matce „zespół przewlekłego zmęczenia” oraz nadużywanie paracetamolu. Zarzuty urzędników nie były poparte dowodami. W Polsce Garmo otrzymała wsparcie prawników Ordo Iuris, którzy w jej imieniu złożyli wniosek o udzielenie mamie i córce ochrony prawnej.

W styczniu Szef Urzędu ds. Cudzoziemców formalnie uznał, że chronione prawem międzynarodowym życie rodzinne jest w tej sprawie zagrożone, a zatem „istnieją obiektywne przesłanki, aby zakładać, iż udzielenie azylu Pani Silije Garmo oraz jej małoletniej córce, Eira Garmo, jest niezbędne dla zapewnienia ww. cudzoziemcom ochrony”. Wobec stanowiska Urzędu ds. Cudzoziemców udzielenie ochrony azylowej wymaga już tylko stwierdzenia przez Ministra Spraw Zagranicznych, że ochrona matki i dziecka pozostaje „w interesie Rzeczypospolitej”.

Niestety, urzędnicy polskiego MSZ wydają się być przeciwnego zdania. W ujawnionych w toku postępowania azylowego dokumentach stwierdzono, że „w analizie zasadności wniosku obywatelki Królestwa Norwegii Silije Garmo o udzielenie azylu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, konieczne jest uwzględnienie rangi i znaczenia politycznych relacji Polski z Norwegią”.

Jaki zatem ma być powód odmówienia azylu Norweżce i jej dziecku? „Polska zainteresowana jest tworzeniem nowych tras przesyłu gazu ziemnego z norweskiego wybrzeża, zwiększeniem importu norweskiego gazu” – wskazują urzędnicy MSZ oraz stwierdzają: „udzielenie azylu może spowodować podnoszenie zarzutów wobec Polski jako kraju, który różnicuje cudzoziemców ubiegających się o ochronę z uwagi na kraj pochodzenia i na tej podstawie traktuje ich w sposób dyskryminujących”.

Ostateczna decyzja Ministra Spraw Zagranicznych w sprawie azylu dla Silije i jej córki Eiry ma zapaść w najbliższych dniach.

Norweski system ingerencji w rodziny, w tym urząd ds. Dzieci (Barnevernet), są przedmiotem ośmiu postępowań toczących się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, w których zrozpaczeni rodzice skarżą nieludzkie praktyki urzędu odbierającego dzieci. Powody zabierania dzieci są zazwyczaj błahe: „przewlekłe zmęczenie” matki, złe warunki materialne, konflikty rodzicielskiej. Czasem Barnevernet otwarcie podważa prawo rodziców do wychowania, tak jak w głośnej sprawie rumuńskich rodziców, oskarżonych o „radykalne chrześcijaństwo i ideologiczną indoktrynację”, tylko dlatego, że córka zaśpiewała w szkole chrześcijańską piosenkę.

Silije Garmo była gościem TV Republika, gdzie opowiedziała o prześladowaniu jej przez norweskie władze.

Źródło: ordoiuris.pl