„Bycie pederastą jest dzisiaj jak bycie żydem”. Depenalizacja pedofilii z wykorzystaniem Holocaustu, czyli LGBTQP

Bycie aktywnym pederastą w Stanach Zjednoczonych jest dzisiaj jak bycie żydem w nazistowskich Niemczech. Stany Zjednoczone stają się, być może już się stały, państwem policyjnym – twierdzi David Thorstad, marksista, działacz LGBT i założyciel domagającej się legalizacji pedofilii organizacji NAMBLA.

O tym, że tzw. przemysł Holocaustu wykorzystywany jest do kreowania bezkarności społeczności realizujących postulaty marksistowskie, wie niemal każdy racjonalnie myślący. Ciężko nie dostrzec, jak pod pozorem ustrzeżenia świata przed nazizmem XXI wieku, lewicowo-liberalny salonik uderza we wszystko, co nie wpisuje się w kanon demoralizacji świata, czyli projektowania go pod dyktando ojców kulturowego marksizmu. Jednak kto by pomyślał, że dożyjemy takich czasów, gdy tzw. pałka faszyzmu, nazizmu czy – jak kto woli – antysemityzmu pod przykrywką przestrzegania podstawowych praw człowieka, będzie sięgała tak daleko. Takich metod ima się istniejąca od 1978 roku w Stanach Zjednoczonych organizacja NAMBLA (North American Man/Boy Love Association), która od lat domaga się depenalizacji pedofilii.

LGBTQP

Legalizacja pedofilii jest dla lewicowo-liberalnego świata kolejnym krokiem na drodze obyczajowej rewolucji, którą w „powolnym marszu” zapowiedzieli w latach 30. ubiegłego wieku Antonio Gramsci, Geirg Lukacs i Theodor Adorno. To rewolucja, która próbuje okaleczyć cywilizację łacińską czyniąc z niej transwestytę, a w świecie zaprowadzić zupełnie nowy porządek. Do tego propagandowego marszu, oprócz łożonych na niego milionów dolarów, wykorzystywane są hasła-pałki: tolerancja, prawa człowieka, wolność słowa oraz rasizm, ksenofobia, antysemityzm, szowinizm, nazizm i faszyzm.

PRZECZYTAJ (KLIK): Szkoła Frankfurcka na deskach Teatru Powszechnego. Kto zainicjował „długi marsz przez kulturę”?

Zaczęło się kilkadziesiąt lat temu od „unormalniania” w społeczeństwie lesbijek, gejów i biseksualistów (LGB), zaś każdego, kto w tę narrację się nie wpisywał, utożsamiano z funkcjonariuszami SS, którzy homoseksualistów skazywali na eksterminację. Następnie przekonywano do „normalności” transseksualistów (T) oraz dewiantów-przebierańców (Q). Wielu myślało, że LGBTQ, to już absolutny koniec. Jednak zupełnie niedawno, obok wspomnianego skrótu dodano tajemniczy „+”. Wielu zastanawiało się jakie jeszcze dewiacje zostały pod nim ukryte. Spoglądając na związki homo-środowiska z organizacją NAMBLA, nie powinniśmy mieć wątpliwości, że tym razem chodzi o miłość mężczyzn do małych chłopców.

Pedo-lewaki

Organizacja NAMBLA to twór, który legalnie funkcjonuje w amerykańskim społeczeństwie od niemal 40 lat. Jej główni działacze nie są ludźmi bez życiorysów. Wszyscy są mocno związani z ruchem gejowskim oraz z ideami marksizmu kulturowego. Podkreślają konieczność demilitaryzacji, walki z „mową nienawiści”, legalizacji narkotyków oraz obrzydzania postaw patriotycznych. Takich jak oni, kolokwialnie i potocznie, nazwalibyśmy lewakami.

Jestem członkiem organizacji NAMBLA, ponieważ kocham małych chłopców. Każdy to robi, kto ma w sobie odrobinę człowieczeństwa – powiedział Allen Ginsberg (zm. 1997), działacz na rzecz depenalizacji pedofilii, a zarazem aktywista Jewish Community Center (Centrum Społeczności Żydowskiej). Po latach pisarz i poeta Ginsberg związał się ze środowiskiem Hare Kriszna oraz buddystami i żywo zainteresował się Bobem Dylanem (Robert Allena Zimmerman), którego twórczością zachwycał się w swoich tekstach.

Obok niego należy wymienić Billa Andriette, działacza międzynarodowej organizacji gejów i lesbijek (ILGA). Z względu na swój długi język, niekoniecznie lubiany w gejowskim środowisku, przyznał to, co pod przykrywką infernalnej tolerancji homoseksualiści próbują ukryć przed światem: „główna tradycja homoseksualizmu” jest spójna z poparciem zniesienia ustawy zakazującej gwałt. Mimo tego dziennikarz Andriette w 2008 roku otrzymał prestiżową w świecie LGBTQ+ nagrodę Sex Positive Journalism Award za artykuł traktujący o seksie pederastów.

Jednak to nie tych dwóch, mimo wyjątkowo obrzydliwych skłonności, zasługuje na szczególną uwagę w tym temacie.

Ad hitlerum

Ojcem pro-pedofilskiej organizacji NAMBLA jest David Thorstad. W przeszłości był szefem Gay Activists Alliance w Nowym Jorku. W latach 70. założył NAMBLA, a przy niej powołał do życia biuletyn, w którym opublikował setki manipulacyjnych artykułów, w których na wszelkie możliwe sposoby próbuje przekonać społeczeństwo do depenalizacji pedofilii, a nawet – niczym w „Uczcie” Platona – przekonać o pozytywnych skutkach stosunku seksualnego dorosłego mężczyzny z młodym chłopcem. Jednym z jego naczelnych argumentów jest argument ad hitlerum. Były zielonoświątkowiec Thorstad przekonuje, że prawne i społeczne ograniczenia wobec pedofilów są porównywalne z prześladowaniem narodu żydowskiego przez hitlerowców podczas Holocaustu. Środowisko żydowskie jeszcze nigdy nie wystosowało oświadczenia,w którym by się sprzeciwiało wykorzystywaniu zagrabionego przez nich symbolu nazistowskiej eksterminacji do diabelskiej działalności założyciela NAMBLA. Czyżby założenie demoralizacji społeczeństwa szło w parze z talmudycznymi założeniami deprywacji ludzkości?

Pedofile jak rodzice

Obok metody ad hitlerum Thorstad stara się przekonać świat, iż pedofila nie tylko powinna zostać zdepenalizowana, ale powinna też zostać uznana za godną podziwu metodę pedagogiczną. Thorstad czyni to na przykład pod pretekstem socjalistycznego aktywizmu politycznego.

Asymilizatorzy gejów chcą stać się częścią istniejącego, nierównego społeczeństwa kapitalistycznego, nie zmieniając tego społeczeństwa w żaden zasadniczy sposób. Ich podejście jest z natury samolubne, a nie altruistyczne … Chcą „chronić” młodych ludzi przed „brudnymi staruszkami” … potępiają dorosłych, którzy pomagają młodemu osobiście zbadać jego seksualność. Są jak rodzice – pisał Thorstad.

Thorstad, świadomie lub nie, podkreśla konieczność staranowania tradycyjnych, zdrowych obyczajów na drodze marksistowskiego marszu, twierdząc że to pedofilia powinna być wyznacznikiem i sposobem wyrażania homoseksualizmu w nowoczesnej kulturze.

Organizacja zbrodnicza

Jednak owoce działalności organizacji Thorstadta nie ograniczają się tylko do prymitywnych zabiegów manipulacyjnych zawartych w gejowskich i pedofilskich pisemkach. W 1997 roku dwójka członków NAMBLA, Charles Jaynes i Salvatore Sicari zostali skazani na karę śmierci za gwałt i zabójstwo 10-letniego Jeffreya Curleya z Massachusetts. Postępowanie sądowe wykazało, że obaj mężczyźni działali pod wpływem inspiracji publikacji Davida Thorstada oraz pozostałych artykułów zawartych w biuletynie pederastów. Okazało się, że Jaynes i Sicari na krótko przed gwałtem i morderstwem wczytywali się w publikacje biuletynu NAMBLA: Jak zdobyć zaufanie dzieci, Jak uzyskać dostęp do dziecka oraz Jak unikać policji w sprawach dotyczących pedofilii. Legalnie wydawane publikacje znaleziono w apartamencie Jamesa. Przebieg dokonanej zbrodni nie pozostawiał wątpliwości, że pedofile odtworzyli dokładnie to, co przeczytali w publikacjach NAMBLA. 1 października 1997 roku Jaynes i Sicari zwabili Jeffreya

Curley’a obiecując mu rower i 50 dolarów. Początkowo dziecko przyduszali i grozili śmiercią, zaś potem molestowali chłopca, a w momencie gdy oparł się seksualnym pragnieniom, umieścili Jeffreya w pojemniku z betonem i zrzucili do rzeki. Co prawda sąd w Stanach Zjednoczonych uznał, że NAMBLA nawołuje do gwałtów i morderstw na dzieciach, zbrodniarze zostali skazani na śmierć, a rodzice chłopca otrzymali 328 milionów dolarów odszkodowania. Jednak co z pieniędzy, które nie przywrócą życia ukochanemu dziecku? Co z potępienia działalności NAMBLA i kary śmierci skoro nie podjęto nawet prób delegalizacji organizacji, która doprowadziła do niesłychanej w skutkach tragedii? Jak niewielką wartość ma odszkodowanie w obliczu zgody na działalność organizacji, która nadal nawołuje do pedofilii, gwałtów i zbrodni na bezbronnych dzieciach? Czy to nie jest jawne przyzwolenie zdegenerowanej Ameryki na promocję pedofilii i demoralizację społeczeństwa? Czy NAMBLA nie jest przykładem, że lewackie organizacje pod płaszczykiem walki z „mową nienawiści” do nienawiści nawołują, a nawet szkolą, jak sprytnie ją realizować?

Pedofile jak żydzi?

Co więcej, Stany Zjednoczone nie tylko nie czynią starań, by zdelegalizować zwyrodniałą organizację, ale przez lata udzielały jej realnego wsparcia. Współpracownik Baracka Obamy, Kevin Jennings, szef Biura Bezpieczeństwa i Szkół Wolnych od Narkotyków publicznie popierał organizację NAMBLA. Jennings to homoseksualista, który jeszcze w przeszłości jako nauczyciel w prywatnej szkole, na wyznanie 15-letniego chłopca, który przyznał mu się do tego, że uprawiał seks ze „starszym mężczyzną” w toalecie na dworcu autobusowym, zachęcił chłopca do dalszych stosunków z mężczyzną i poradził mu, by ten zawsze nosił przy sobie prezerwatywy zamiast donosić na policję. Jennings jest adoratorem jednego z najpopularniejszych działaczy NAMBLA Harry’ego Haya (zm. 2002): Jedną z osób, która zawsze mnie inspirowała, to Harry Hay, który rozpoczął pierwsze trwające grupy praw homoseksualnych w Ameryce. W 1948 roku starał się zwerbować ludzi do stowarzyszenia Mattachine. Kim był Hay? Był homoseksualnym pedofilem głęboko zaangażowanym w NAMBLA. W 1938 roku wziął ślub z mającą męskie rysy i uważającą się za chłopaka żydo-marksistką Anną Platky. To on wygłosił słynne, kluczowe przemówienia dla działalność NAMBLA i przeprowadził panel dyskusyjny na kilku konferencjach pedofilii. Otwarcie opowiadał o tym, jak wspaniałe są jego własne doświadczenia, gdy jako młody nastolatek uprawiał seks z dorosłymi mężczyznami. Podobnie jak Thornstad twierdził, że aktualnie to nie żydzi są kozłem ofiarnym XXI wieku, ale są nimi mężczyźni, którzy mają ochotę współżyć z chłopcami.

Pederaści Sorosa

Barack Obama był bardzo mocno związany z niejakim Frankiem Marshallem Davisem, sympatykiem NAMBLA. Amerykańskie media nazywają go mentorem prezydenta USA. Davis jest autorem powieści „Sex Rebel” traktującej o seksie z dziećmi i angażowaniu się w inne formy dziwacznej aktywności seksualnej. Działalność Davisa została określona przez media i samego Obamę jako działalność na rzecz praw obywatelskich. Jednak na tym nie koniec. Starszym doradcą technicznego Departamentu Handlu Barack Obama uczynił Amandę Simpson, transseksualistkę będącą członkiem zarządu finansowanego przez Georga Sorosa Narodowego Centrum ds. Równości Płci (NCTE). Ponadto żydowski miliarder jest sponsorem Instytutu Społeczeństwa Otwartego, a także Centrum Praw Transgender oraz samej organizacji NAMBLA, o czym opinia publiczna została poinformowana w 2011 roku.

Co ciekawe, zaraz po wyborze znienawidzonego przez marksistów Donalda Trumpa na prezydenta USA, sfabrykowano nieprawdziwą informację, która obiegła amerykańskie media, a z której miało wynikać, że Trump jeszcze przed prezydenturą wspierał finansowo organizację pedofilów. Chciano go w ten sposób zdyskredytować i obrzydzić w oczach świata. I docieramy w tym miejscu do swoistego paradoksu. Z jednej strony Donalda Trumpa… oraz Kościół katolicki próbuje się zdyskredytować imputując im poparcie dla pedofilii, z drugiej zaś strony próbuje się ją zaprezentować jako wyraz „nowoczesnej kultury”. To nic innego jak podwójne działanie. Z jednej strony próba zdeprecjonowania i odebrania wiarygodności tym, którzy są balastem na drodze budowania nowego porządku, z drugiej strony to już rozpoczęta zmasowana demoralizacja ludzkości.

Światowy dzień pedofila

Promocja pedofilii w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie dokonuje się na naszych oczach. A to wszystko w białych rękawiczkach, pod płaszczykiem tolerancji oraz z pałą antysemityzmu w ręku. W pierwszą sobotę po dniu przesilenia letniego, 21 grudnia i 25 kwietnia w dzień świętej Alicji każdego roku zwyrodnialcy organizują na świecie (w Polsce się jeszcze nie odważyli) International Boy Love Day. W miejscach publicznych zapalają niebieskie świeczki i najzwyczajniej w świecie manifestują chęć gwałcenia małych dzieci jak w 1997 roku uczyniono w Massachusets. Oficjalnie twierdzą, że akceptują jedynie stosunki za obopólną zgodą. Jednak o jakiej zgodzie można mówić w przypadku niepełnoletniego dziecka? Uważają, że najlepszą formą obchodów święta pedofilów jest spędzenie dnia ze swoim chłopcem.

Spędźcie ten dzień z chłopcem bądź mężczyzną, którym teraz już jest, być może nawet z jego rodziną, jeżeli jest żonaty i ma dzieci – piszą pederaści na swojej stronie internetowej.

Obłuda

W latach 80. w Niemczech Cohn Bendit z partii Zielonych domagał się legalizacji pedofilii, zaś w 2006 roku w Holandii powstała partia polityczna „Miłość, Wolność i Różnorodność”, która również walczy o to, by związki dorosłych mężczyzn z dziećmi nie były karane. W tym miejscu rodzi się poważne pytanie: Dlaczego nie walczą z nimi media pokroju Gazety Wyborczej, które tropią pedofilię w Kościele katolickim na każdym kroku? Czyżby mediom głównego ścieku zależało na promocji pedofilii i tym samem przekonania społeczeństwa do „dobrodziejstwa” jakie płynie ze związków opisywanych przez Platona w słynnej „Uczcie”? Czy dążenie do depenalizacji pedofilii nie jest kolejnym krokiem w marksistowskim „powolnym marszu przez kulturę”? Jak długo chrześcijanie i żydzi będą milczeć, gdy Holocaust jest wykorzystywany do legalizacji zbrodni na małych dzieciach? Czy żydzi i zdegenerowane do szpiku kości lewactwo milczałoby tak samo, gdyby ktoś zarejestrował organizację zajmującą się gwałceniem żydów, albo przynajmniej goleniem im pejsów?

Pałka antysemityzmu sięga już zbyt daleko. Najwyższa pora, byśmy wyrwali ją z rąk przeciwników i uderzyli w nich samych.