Armia Czerwona i 1 Dywizja WP im. Tadeusza Kościuszki zajmują całą Pragę i Saską Kępę. Wobec silnych ataków niemieckich na Czerniaków ppłk Jan Mazurkiewicz „Radosław” postanawia skoncentrować swoje oddziały bliżej brzegu Wisły, aby w ten sposób zabezpieczyć teren, na którym Sowieci mogliby uchwycić przyczółki. Zgrupowanie Kedywu i oddziały „Kryski” koncentrują się na niewielkim obszarze ograniczonym ulicami: Okrąg, Czerniakowską i Zagórną.
Niemcy spędzają ok. 400 cywilów do Portu Czerniakowskiego. Młodzi mężczyźni zostają zamordowani. Reszta zostaje pognana w kierunku Agrykoli.
Z rejonu palcu Trzech Krzyży oddziały AK ponawiają próbę odbicia Szpitala Świętego Łazarza.
Niemcy uderzają na Marymont. Oddziały „Żywiciela” nie są w stanie powstrzymać natarcia i wycofują się na Żoliborz poza linię ul. Potockiej. Powstańcy tracą rozległy obszar od Bielan do ul. Krasińskiego. Niemcy dokonują masakry na zajętych terenach. Wymordowano ok. 500 cywilów, rannych i personel powstańczego szpitala przy Rudzkiej.
Przeczytaj też: