Anna Ciałowicz i prof. J.R.Nowak o Muzeum POLIN, zakłamywaniu historii i „odgarnianiu gnoju” [WIDEO]
Polecam Wam dwie rozmowy, które Witold Gadowski przeprowadził z Anną Ciałowicz (autorką filmu „Tora i miecz”) i prof. Jerzym Robertem Nowakiem. Pierwsza rozmowa miała miejsce w Radio Wnet i jest dostępna na youtube (film poniżej). Druga, moim zdaniem o wiele ciekawsza, odbyła się w radiowej Jedynce i jest dostępna wyłącznie w wersji audio (do odsłuchania po kliknięciu w plik na lewym marginesie na stronie, do której link podaję TUTAJ).
Obie rozmowy dotyczyły relacji polsko-żydowskich w kontekście oskarżania Polaków (jako narodu) o współudział w Holokauście, w czym z wielkim zaangażowaniem uczestniczy Muzeum POLIN promujące książkę pod redakcją prof. Engelking i prof. Grabowskiego. Zapytana o to, jak na to spogląda, Anna Ciałowicz powiedziała krótko: „W ogóle na to nie spoglądam. Ja nawet w tamtą stronę nie patrzę”. Podczas drugiej rozmowy skomentowała tę sprawę tak: „Pół prawdy to jest całe kłamstwo. Jeżeli pokazuje się ciągle tylko te rzeczy złe i tropi je namiętnie nie pokazując tych rzeczy dobrych, to jest ta połowa prawdy, która jest całym kłamstwem. (…) Samobiczowanie się jest odwróconą pychą i nie ma nic wspólnego z obrachunkiem moralnym.”
Ciałowicz przytoczyła też słowa cadyka z Góry Kalwarii: „Czy gnój odgarnie się w tę, czy w tamtą stronę, zawsze pozostanie gnojem” i dodała, że ciągłe mówienie o złych rzeczach do niczego dobrego nie prowadzi.
Anna Ciałowicz wskazała też, kolejne obchody rocznicy wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim upłynęły bez wymieniania Tadeusza Bednarczyka, który był w polskim podziemiu odpowiedzialny za kontakty ze strukturami konspiracyjnymi w getcie i dostarczanie broni dla Żydowskiego Związku Wojskowego. – To jest człowiek, który (…) już 40-50 lat temu alarmował o tym, co za granicą się pisze o Polsce i powstaniu – mówiła. Anna Ciałowicz powiedziała, że Bednarczykowi zarzucano współpracę z PRL-owską bezpieką, a ona ma dokumenty świadczące o tym, że ta współpraca odbywała się za wiedzą i aprobatą jego organizacji i miała na celu pomoc prześladowanym. Przypuszcza, że ze względu na tę krzywdzącą opinię o współpracy ignorowane są jego publikacje o polskich konspiratorach pomagających Żydom.
Prof. Jerzy Robert Nowak zwrócił uwagę, że we wszystkich debatach o polsko-żydowskich stosunkach przemilcza się temat asymilatorów, których w społeczności żydowskiej było ok. 10 procent. Prof. Nowak żałuje, że w książce „Najnowsze dzieje Żydów” nie ma rozdziału o zasymilowanych Żydach.
– Tam są bardzo piękne postacie – przekonuje przywołując postać rabina Abrahama Kohna, którego nazywa pierwszą ofiarą zbliżenia polsko-żydowskiego, bo w 1848 roku został otruty przez Żyda za odprawienie modłów w świątyni w intencji zamordowanych polskich emisariuszy. – Nie pokazujemy zbyt mocno tych naszych przyjaciół żydowskich – konkluduje.
Źródło: youtube, polskieradio.pl
Dzięki za ten artykuł i trochę wrażliwości. Nie wiem o co chodzi w tym cytacie o gnoju, ale według mojej oceny to właściwe dla żydów mówiących po polsku, wtrącanie wulgaryzmów i rusycyzmów a teraz często gęsto polskie słowo zastąpione angielskim. Wiadomo, nie jego język więc go nie kocha. Ponadto w polskiej tradycji mówienie samego nazwiska jest niegrzeczne.
Na pewno zgadzam się z A. Ciałowicz, że „ciągłe mówienie o złych rzeczach do niczego dobrego nie prowadzi”. To powinno być motto tej strony i wszystkich artykułów, bo czasem aż strach otwierać, nie wiadomo co złego na nas się wyleje.
Proszę wysłuchać rozmowy w radiowej Jedynce, do której podałam link. Wtedy zrozumie Pani, o co chodzi w tym cytacie o „odgarnianiu gnoju”.
Dzięki za notkę. Chętnie bym posłuchała, ale cytat sprawił że przestało ciekawić mnie co obywatel nie-Polak chciał powiedzieć. Polacy chyba są zbyt tolerancyjni albo nie wiedzą jak trwać przy swoim, jak być patriotą na co dzień. Piękny język polski to podstawa, po tym można rozpoznać kto mówi, pisze. Pozdrawiam.